زندگی

گرچه مقالات و نوشته هایی را که تا اکنون دارم  و یا هم می نویسم، اکثراً به زبان انگلیسی بوده و (با آنکه زبان مادری ام است) مقالات فارسی کمتر می نویسم، خالی از اشتباهات نخواهد بود.

نمیخواهم مقالۀ بسیار عالی و علمی به سطح بالا تحت عنوان فوق (زندگی) بنویسم،  زیرا مقالات متعددی درزمینه توسط دانشمندان و قلم بدستان چیره دست تحریرگردیده است. فقط می خواهم دیدگاه ودرک محدود خودم از زندگی را به رشتۀ تحریر در بیاورم که البته نقد و نظریات سازنده در این باره نیز پذیرفتنی است.

طوریکه در بالا تذکر دادم، دیدگاه ها، نظریات، مقالات، رساله ها، کتیبه ها و تعریف های متعددی از این واژه به زبان های مختلف جهان صورت گرفته است، فقط سطری چند داشته های ذهنی ام را شریک می سازم

انسان زندگی را که با همه فراز و نشیب هایش (ازپیدایش و چشم گشودن به جهان گرفته تا دوران طفلی، نوجوانی، بزرگسالی و پیری که مرحلۀ نهایی از زندگی انسان در این دنیا و بعد از آن مرگ است که انسان ناچار به تسلیم شدن دیده و خود را دردامان تلخ آن می اندازد و آرام می گیرد)، زیباست و انسان آن را دوست دارد. اما آیا فکر می کنید زندگی یعنی همین و بس، آیا در این واژه مطلب دیگر نهفته نیست؟..و و.....

به نظرمن زندگی امانتی است از طرف خالق دوجهان طور هدیه داده شده است. خالق یکتا (الله تبارک و تعالی) انسان و تمام موجودات عالم را بیهود نیا فریده است. اما زندگی انسان خیلی ها متفاوت از زندگی دیگر موجودات زنده که خداوند کونین همه را به نفع و استفادۀ این جهانی انسان ها آفریده است، می باشد. و حقیقت زندگی همان است که خداوند (ج) در قرآن مجید، در این زمینه شیرین بیان های زیاد و زیبا دارد که به برخی از آنها در ذیل می پردازیم:

آیۀ 21 بیست و یکم سورۀ بقره ((یا أیها الناس اعبدوا ربکم الذی خلقکم و الذین من قبلکم لعلکم تتقون))  یعنی ای مردمان بپرستید پروردگار خویش را آنکه آفرید شما را و کسانی را که پیش از شما بودند تا درپناه شوید

آیۀ 99 سورۀ حجر (( واعبد ربک حتی یأتیك الیقین)) یعنی تا وقتیکه مرگت فرا می رسد، پروردگارت را عبادت کن.

آیۀ 185 سورۀ مبارکۀ آل عمران ((كل نفس ذائقة الموت و انما توفون اجوركم يوم القيامة فمن زحزح عن النار و أدخل الجنة فقد فاز و ما الحیاة الدنیا الا متاع الغرور)) یعنی هرکسی مزه مرگ را می چشد و بی گمان به شما پاداش خودتان به تمام و کمال در روز رستاخیز داده می شود و هرکس از آتش دوزخ به دور گردد و به بهشت برده شود، واقعاً سعادت را به دست آورده و نجات پیدا کرده است و زندگی دنیا جیزی جز متاع فریب نیست

از اینکه این زندگی سفر کوتاهی بیش نیست، باید برای رسیدن به هدف نهایی و سرمنزل مقصود تا حد توان و تا جان در بدن داریم بکوشیم.