صنایع دستی یکی از اثار و کار های قدیمی مردم افغانستان میباشد که بیش از هزاران سال قدامت تاریخی دارد و از همان زمان تا حال به سوی مترقی و پیشرفت می باشد و بشترین مردم در زمان گذشته از این صنایع برای ظروف و وسایل دیگر استفاده میگردید.

اکنون با به وجود آمدن و کشف شیشه می باشد در اصل شکل آن تغیر وارد نگردید است اما در جوهر آن تغیرات رو نما گردید است صنایع دستی در افغانستان بعد از مدتی در افغانستان به ایجاد یک مکتب بنام مکتب صنایع تشکیل گردید است

در اوایل در ولسوالی استالف ولایت کابل بشتر از کل برای ساختن کاسه کلالی و کیلاس های کلالی و ابزار مورد ضرورت بکار میرفت و بعدا چون زندگی های بسوی رشد و مترقی و پشرفت های زیادی بوجود آمد آهسته آهسته مردم از ناشکن و شیشه ها زیاد تر استفاده نمود است.

بعدا در افغانستان برای باراول یک کارخانه برای ایجاد ساخت لوازم خانگی به شکل شیشه استفاده گردید که در اثر نابسمانی های جامعه ما و جنگ های خانه مانسوز این شرکت از بین رفت امامکتب صنایع تا حال باقی است و همه ساله تعداد زیاد از طبقه جوان ما را اعم از اناث و ذکور را فارغ میدهد.

و این انستیتوت که حال بنام انستیتوت هنرهای زیبا و صنایع مثما است اما در بخش های مختلف گرافیک ؛خطاطی ؛نقاشی ؛مجسمه سازی که از جمله صنایع دستی میباشد به شیوه بهتر توسط استادان ورزیده و تجربه کار به تدریس خود ادامه میدهد و علاقه مندان این رشته نیز بشتر به کار خود ادامه میدهند.

واین برای ما جای خوشبختی است که ما روزی میتوانیم از شیشه های و بوراده های آن بتوانیم به اشکال مختلف استفاده اعظیمی نمایم

نیز میتوانیم با استفاده از صنایع زیر زمینی نا دست خورده بصورت بهتر استفاده نمایم و برای خود بهره بیگیرم و بشتر این وسایل را به صورت ارزان قیمت در دسترس هموطنان خود قرار دهیم واین ملت رنج دیده چندین سال جنگ را سپری نمود نجات دهیم

نویسنده عبدالقهار کبیری