بیایید که با نام پروردگار جهانیان شروع نماییم :

بنام خداوند ایزد منان , خداوندی که انسان را پا به عرصه ای وجود گذاشت و انسان را مافوق مخلوقات وموجودات مقام داد و امر کرد به ملکوت که سر به سجده نهانند خلیفه ام را.همه سر به سجده نهادند, وکی بود؟ که آن سر به سجده نکرد و طوق لعنت را بر خویش هموار کرد و خصومت ودشمنی را از همان لحظه ای که رانده شد با انسان آغاز نمود وآن انسان کی بود؟ که همه ای ملکوت سر به سجده ای او شدند, او آدم بود , آدم تنها بود به عبادت خدا مشغول و همدم وهم انس نداشت تا اینکه در بادی از زمانه خداوند ز آدم، حوا را خلق نمود ,حوا همدم و مونس آدم بود در باغی از بهشت بودند ,باغی از بهشت زیبا بود,درخت داشت ,درخت گندم داشت ,خداوند آنها را از میوه این درخت منع نموده بود. 

 

          اوه, خدای من شیطان آن حیله گر مکار,دشمن قسم خورده ای انسان و نا فرمان خدا ورانده شده ای دربار خداوندی از همان اوایل تشکیل خانواده انسان راه کینه توزی و دشمنی را آغاز نمود . این جا بود که فرصت را غنیمت شمرده وتیر زهر آگین خویش را دو نشانه زد حوا را فریب داد ,آدم هم فریب خورد و از بهشت که بعد از این تصور آن در خیال ها موج می زد ,رانده شدند.

 

 

و ناگاه خویشتن را در جایی یافتند که نگاه چشم همه جا را خیره خود نمود , جایی که روح آن از غله ها وشکل های بزرگ به مثابه ای هیولا های بزرگ آتشین فریاد سر می داد,ترسناک به چشم می خورد وجایی که هیجان ووحشت همه اش را احتوا کرده بود واین جایی که از آوای ترسناکش نام بردم ,زمین بود وجهنمی سیاهی بود که اعضای خویش را در حلقوم خود فرو می برد

 

ودر این جهنم آدم وحوا در سیاه چاهای از فکر غرق بودند که این یادی از عذاب قهرناک خدابود و بالاخر آنها غرق این جهنم شدند ,هرکدام در کنجی ازاین جهنم غرق اعمال خویش بودند وبه طلب بخشش از خدا به نیایش ,گریه وزاری سربه سجده افتیده بودند زمان برای آنها یارشد ولحظه ای فرا رسید که خداوند منان آن ها را در کنجی از بخشش های بی کرانش مفتخر گرداند ,اوتعالی ایشان را بعد از سال های متمادی فرازمانی بالاخره باهم نزدیک ساخت وتمام انواع وسایل مورد نیاز انسان رابه روی زمین بر آنها فراهم ساخت و ایشان یک زندگی متحول گر وپر محتوای جدیدی را آغاز کردند , این زمین که قبلاً جهنم سیاه نام داشت به گلستان مبدل گشت طوریکه آب ها در دریا هایش موج می زد ,شگفتی های سرسبز در آن دیده می شد . 

  

واین سر آغاز تشکیل خانواده در روی زمین بود که همانا اصل وپایه ای خانواده از آن سر چشمه می گیرد .از آدم وحوا پسران ودختران زیادی در روی زمین به میان آمد. در آن زمان خواهران با برادران ازدواج می کردند. و به همین منوال نسل آدم گسترش یافت و بر زمین خدا پراگنده شده و هر یک خانواده ها را تشکیل دادند و طوری گسترش یافتند که به افلاک دست یافته و طبیعت را به نفع خویش تغییر دادند و تمدن های بشری را به وجود آوردند و انسان ها تمامی پیشرفت های علمی وفرهنگی و... ,مترقی شدن شان را وابداع تمدن های بشری ,تکامل رفتارانسانیت را مدیون همین خانواده است.

 

 

 

          در اخیر خانواده آن مفهومی است که تابه دیروز ,امروز, وفردا ادامه داشته وخواهد داشت.