در بحث روی عشق و علاقه سخن های بسیاری از اذهان وافکار مختلف نظریات متفاوت وجود دارند که هر کس ،شخصیت یاااستعداد خاص عشق را به گونه های مختلف تعبیر نموده اند. این تعبیر از اذهان وافکار بزرگان ،عرفا ،دانشمندان عرفا،افراد عام به یک قسمی تعبیر شده است که عده برایشان سو ظن پیش میشود
.
اما ..............................................ا
معنای واقعی عشق چه است؟
عشق برچه استوار هست ؟
چه قسم باشد؟
چرا عده ای اسیر عشق اند؟
بنابرین انگیزه که در قسمت نگارش این بلاگ دارم میخواهم در نظرایات همه دوستا پیداکنم که ..
چه چیز باعث این عشق میشود؟ وبرای جلوگیری ازین چه باید کرد؟
اما ابتدا کمی در مودپرد این باید گفت:ا "
بعضی میگویند عشق یعنی محو شدن در دیگری.اما فرق نمیکند فرد باشد شی باشد یا استعدادخاصی .
که در اثر آن اندک تعغیرات در فرد پیدا میشود . ودراین عشق چه اهدافش معلوم باشد چه نباشد باید از جنبه هایش فهمید. اگر بگوییم که عشق همیشه محوشدنبه جمال زیبا صورت ،قد ورعنابه افرا د ،دوستداشتن دیگران از روی محبت ،که این مهر وعاطفه باعث تعغیر انسان شود به این چندان عشق واقعی نمیگویند. الی ......هدف مشخص.......ا
عاشق شدن ودوست داشتن جرم نیست اما باید درآن هدف افراد مشخص باشد ویک درونمایی خاص داشته باشد تا فرد حتما به مطلب برسد . تانباشد که وقت خود را ضایع کرده باشد .
اگر واقعا یا عاقلانه بسنجیم دیده میشود که زیادی از افراد به خصوص جوانان ما دراین راه توانایی هایشان را از دست داده اند باعث انواع بدبختی در آن ها میشود وبیشتر این علاقه ها به صورت ،وجمال زیبای دیگران بوده است که بسا مواقع باعث ایجاد مشکلات حتی فرار از مسکن ،تباشده زنده گی دونفر ،حتی قتل ...........هم میشود اما آخر این عشق ها به صورت تباهی میانجامد. چراکه هدف مشخص در آن نیست
.
اما من دیده ام عشق به گونه ای دیگر هم است . وانسان میتواند به معشوقش رسید واین را پسند میکنم که هر فرد باید در دلش یک عشق داشته باشد چنانچه شاعربزرگ ما نظامی گنجوی می فرماید:ا ...
زسوز عشق خوشتر در جهان نیست
که بی او گل نخندید ابر نگریست
واما در اشعار حافظ بزرگوار خوانده ام که فرموده است
راهیست راه عشق که هیچکس کناره چیست
آن جا ،جزآن که جان بسپارد چا نیست
در عشق های صورت ومحو شده در دیگران در چهره ها ی افراد کمترین آن به هم رسیده اند اما بیشترآن به دشواری ها میانجامد .واین همه گرودال های است که آخر آن ندامت وپشیمانی پیش میآید که آن وقت هم به درد نمیخوررد هیچ چاره ندارد . وقتی عشق به فلاح و خیر میانجامد که دورنمایی مشخص داشته باشد واما به دید خودم عده هم جز سپری کردند ساعات شان میباشد
.
اما میگویم انسان بی هدف هیچگاه به مقصد نمیرسد این بلاگ را بخاطری نوشتم که یک عشق خاص را در قلب ودلم پرورش داده ام تا نهایت هدفش برام معلوم است انشاهاالله علایمی از رسیدن هدفم را فعلا مشاهده میکنم .اما باید بگویم که عشق خاصی که دارم
عشق به خدای
عشق به درس
عشق خاص وخاص به شعرودکلمه
عشق به گوینده گی
. عده هم بهترین عشق ها هم دارند که محبت وعشق من هم بهتر تر است . وبرداشت من هم اینست که عشق نباید حتما به افراد واجسام باشد لازم دیده میشود تا پبه استعداد های خاص باشد وکسی که تخم عشق واین پدیده ای لازمی را دل میکارد باید بهترین دور نما را برایش مشخص نماید . تا به موفقیت انجامد
پرستو رحمانی.
