قبل ازینکه انتخابات برقرار شود همه به این فکر میکردند که این انتخابات به چی قسم برگذار خواهد شد چون مردم
نا امنی ها وجنگ های زیادی را دیدن همواره به فکر چگونگی برقرار شدن انتخابات بودند اما قبل از برگزاری این
روز سر نوشت ساز سراسر امنیت تمام ولایات را نیرو های امنیتی گرفتند وبرای برگزاری یک انتخابات شفاف
زحمات زیادی کشیدند اما مردم میخواستند به شخصی رای بدهند که بتواند از هر لحاظ به آنها سهولت های را فراهم کنند ومردم از رییس جمهور آرامی،نظم،وثبات را از رییس جمهور خواهان هستند.
چون در طول سال های متمادی افغانستان شاهد جنگ های داخلی وخارجی بوده در اثر این جنگ ها کشور تخریب وویران
گرددید مردم زیاد کشته شدند،عده ای به اثر این نا امنی ها به خارج از کشور متواری شدند،عده ای از مردم خانه وسر
پناهایشان را از دست دادند،عده ای معیوب ومحلول شدند بلاخره صد ها ویا هزاران مشکل دیگر اما این اشخاص به
وجود این همه مشکلات وبدبختی ها عهد بستن که همه باهم بسوی صندوق های رأی دهی میرویم تا به این همه دشواری ها و ویرانی ها نه گفته وکشور خود را از بدبختی ها نجات دهند.
بابرگزاری انتخابات شفاف همه امیدوارشدند که کشور ماهم میتواند یک کشور آرام وآباد داشته باشیم همه آرزو دارند که در کشور
یا محلی که زنده گی میکنند بتوانند به فکر آرام وبدون کدام خوف وخطری از خانه های شان بیرون شوند همه امور شهرو
شهروندی تا دوایر دولتی شفاخانه ها ودیگر جاها به اساس نظم وقانون باشد وباید طوری قوانیین از طرف رییس جمهور گذاشته
شود که همه پایبند به آن باشند،هیچ محلی نباشد که بی نظمی وتخطی از قانون شود،مجرم باید به جزا خود برسد،معتادین از سطح
شهر وبازار ها جمع آوری شوند وبرای تداوی وترک اعتیاد آنها توجه جدی صورت بگیرد،برای هر فرد جامعه کار یا وظیفه داده شود،
بلاخره به تمام بی بندوباری ها راه حلی پیدا شود.
متأسفانه در طول این چند سال افغانستان نتوانست برای این همه مشکلات راه حلی پیدا کند ومردم همه بدون نظم وبدون رعایت کردن
قانون زنده گی میکردنند در همه جاها تقلب،رشوت خوری ودیگر کارهای خلاف قانون صورت میگرفت افغانهای ما برای آرام بودن و
برای پیدا کردن ضروریات خود به خارج از کشور مهاجرشدند به خاطر نابسامانی های که در کشور ما بود بسیاری از مردم از راه
های قاچاق به خارج از کشور مهاجرت میکردند وفیصدی زیادی از مردم از طریق این راه های قاچاقی جانهای شیرین خود را از
دست دادند آنها برای آرامش خود وبرای پیشبرد زنده گی خود مجبور به ترک وطن خود میشدند چرا در کشور ما هر گونه امکانات،
نظم وآرامی نباشد که مردم بیچاره ما به کشور های بیگانه آواره وسرگردان باشند؟چرا این همه خلاف کاری ها واین همه کارهای که
برای آنها باید توجه جدی صورت بگیرد توجهی صورت نگرفته؟وما چرا برای بیرون شدن از خانه باید ترس در دل داشته باشیم؟
این
همه وبیشتر از اینها سوالاتی است که به پیش مردم بی پاسخ ماند وهمه آرزو دارند که روزی برسد که آنها هم در یک فضای کاملا
آرام وامنیت زنده گی کنند ونباشد که دیگر از جنگ وبدبختی در کشور ما نام گرفته شود این همه را مردم از ریسس جمهور خود خواهان هستند وانشأالله روز های خوب ووآرامی را در کنار یکدیگر خواهید داشت.
