الف – بخش مورد نظر در بازار: کالاهای ژاپنی برای عرضه وسیعترین بخش جغرافیایی و اجتماعی حرفه ای ممکن تولید می شوند، تا به این ترتیب میزان کل فروش افزایش یابد و نیازهای مصرف کنندگان از نظر انتخاب کالابرآورده شود.

باوجود این، بیشترین تلاش بر تولید مجموعۀ متوسطی متمرکز می شود، که معمولا بیشترین میزان فروش را تضمین می کند. البته، این امر مانع از ارائه پیشنهاد در مورد حدود مجموعه نمی شود. بدین ترتیب، معمولا مجموعۀ کالاها نسبت به رقبای خارجی وسیعتر است.

ب__ تأکید بر سودآوری و ثبات: مؤسسات اقتصادی ژاپن، بر خلاف سالهای قبل از 1973، که بر استراتژی رشد تکیه می کردند، امروز بیشتر بر سودآوری و ثبات تاکید می کنند. علت این تغییر استراتژی، تقلیل ابعاد مؤسسۀ اقتصادی، بویژه در زمینۀ تعداد کارکنان است. بسیاری از مؤسسات اقتصادی استخدامهای جدید را معلق کرد، یا حتی تعداد کارکنان و کادرهای موجود را کاهش داده اند.

پدیدۀ جدید دیگر، گرایش به استرداد وامهای بانکی است. این کار به دو دلیل صورت می گیرد: نخست، فقدان فرصت سرمایه گذاری؛ دوم، تمایل به کاهش تعهدات مالی. این حرکت آشکارا بر دلواپسی مدیران ژاپنی در مورد ثبات مؤسسۀ اقتصادی، تحت عنوان افزایش بخش سرمایه ای خاص، دلالت دارد.