امیدواربودن در زنده گی، بهترین چیز برای زنده گی کردن است چون وقتی انسان در زنده گی خود هر کاری را که می خواهد انجام دهد نگوید که من نمی توانم چنین کار را انجام دهم و با اعتماد به نفس قوی کار خود را آغاز کند و امید خود را هیچ وقت از دست ندهد چنین شخصی اگردر برابر کاری که انجام می دهد اگر شکست هم بخورد هرگز خود را تسلیم شکست نمی کند و از کار خود دست نمی کشد و همین اعتماد بنفسی و امید که دارد می تواند خود را به موفقیت برساند.
و در زنده گی خود تجربه های زیادی بدست می آورد و باعث پیشرفت و ترقی وی می شود ولی اگر در زنده گی خود امید وار به انجام کاری نبود و همیشه ترس از انجام کاری داشته باشد که من نمی توانم چنین کاری را انجام دهم هرگز به موفقیت نخواهند رسید و اعتماد بنفس خود را هم از دست خواهد داد چون چنین شخصی فکر می کند که وی لایق انجام دادن هیچ نیست ولی اصلا چنین نیست خداوند برای تمام بنده گان خود استعداد داده اما استعداد های مختلف.
وقتی انسان می خواهد یک کاری را انجام دهد باید در مقابل کار خود صبر داشته باشد و امید به خدا را هیچ وقت فراموش نکند و همیشه به یاد خداوند باشد تا خداوند وی را در انجام کار وی کمک کند و از دیگران خصوصا از بزرگتر ها در مورد کاری که می خواهد انجام دهد مشوره بگیرد چون آنها شاید تجربه بیشتری داشته باشند و بتوانند در مورد کاری که می خواهیم انجام دهیم ما را بهتر کمک کنند و ما هم می توانیم از تجربه ها دیگران به طور درست استفاده کنیم و آنها را رهنمای زنده گی خود قرار بدهیم تا بدانیم که جگونه باید زنده گی کرد و چه گونه باید به موفقیت رسید.
