در یک روزی از روزهای سخت زنده گی ام که در ان روز بالای من مشکلات زیادی فریخته شده بود بسیار خسته و بهم ریخته بودم ساعت 1 بعد از ظهر در شهر کابل از شار به طرف خانه میخاستم بروم. و در ان وقت نزدیک ایستگاه موتر های شهر امدم وقتی نزدیک موتر شدم بسیا ر بیروبار شد که در بین این بیروبار از مرد ها یک دختر که یک چادر سفید بر سر دارد و یک طفل هم به اغوش اش بود در بین مرد ها است .
و در همین حال من برایش گفتم خواهرعزیز شما یک کنار شوید تا مردها به موتر بالای شود بعدا برای شما جای پیدا خواهد شد اما باز هم دختر خانم در بین مردان خود را یکجا میکرد بلاخره اعصاب من بسیار خراب شد و دوباره گفتم خواهر عزیز لطفا یک کنار بروید که مردان داخل شود بعدا شما داخل موتر شوید اما باز هم سخن های من کدام فایده یی نکرد و بلاخره من داخل موتر شدم که دفعتا دختر خانم هم به کنار من نشست خوب من چیزی نگفتم .
در بین راه دختر خانم خود را به طرف من بسیار می چسپاند و من هم بسیار ترسیده بودم و دیدم که چند نفر در پشت موتر برای من خنده میکنند و من برای دختر خانم گفتم خواهر جان کمی از من فاصله بگیرید ولی نه بالای دختر خانم هیچ تعثیری نمی کرد و بلاخره من شیشه موتر را باز کردم و قسمتی از بدن ام را از موتر خارج کردم ولی بازهم دختر خانم خود را نزدیک تر می ساخت در این وقت مردم بیشتری به طرف من اشاره میکردند و می خندیدند در این وقت من یک بار دیگر برای دختر خانم گفتم که کمی از من فاصله بگیرد در این وقت صدا خنده مردم بیشتر شد و هر قدر که مردم می خندیدند من پیش خود بیشتر متعثر می شدم .
جالب این جا بود که هر قدر من به دختر خانم میگویم از من فاصله بگیر دختر خانم حتا یک کلمه حرف هم نمی زند و من هم از ترس زیاد به طرف دختر خانم دیده نمی توانم و وقتی به طرف دریور موتر دیدم . دریور از خنده زیاد بالای فرمان موتر افتاده بود . دریور را در این حالت دیده بسیار اعصبانی شدم .
و وقتی بطرف دختر خانم دیدم که ایشان دختر نی بلکه یک پسر است که یک شال سفید و یک طفل خورد به اغوش اش است انقدر من را خنده گرفته که غیر تحمل است و این پسر انقدر بالای من قهر است که کم مانده مره به قتل برساند .
