اینبار خواستم  راجع به ،به جا مانده های جنگ در کشور نا گفته هایم را بنویسم.جنگ در کشور ما پی آمد های خیلی نا گواری داشته است و خیلی خسارات را به همراه داشته است.قبل از آنکه راجع به ،به جا مانده های جنگ در کشور چیزی بنویسم میخواهم تعریفی از جنگ داشته باشیم.جنگ به درگیری سازمان یافته،مسلحانه و غالبن طولانی مدت گفته میشود که بین دولت ها،ملت ها یا گروه های دیگر انجام شده و با خشونت شدید،گسیختگی های اجتماعی و تلفات جانی و مالی زیاد همراه است.جنگ را نیز میتوان یکی از عوامل عقب ماندگی و وجود فساد در اکثریت ادارات دولتی دانست.از جمله به جا مانده های جنگ میتوان از فرهنگ خشونت نام برد ،فرهنگ خشونت بعد از گذشت سالهای نه چندان زیاد در کشور ما دیده میشود.فرهنگ بعد از جنگ را میتوان از جمله منفور ترین فرهنگ ها در جهان دانست.بر اساس آمار بیش از 90% افراد کشور درگیر فرهنگ بعد از جنگ اند.همین است که تحمل رد و بدل شدن بالاتر از دو کلمه رامیان هم نداریم خیلی زود عصبی میشوم .جنگ به جامانده هایی چون تاثیرات منفی بر روان فرد فرد این مملکت دارد که همین تاثیرات فرهنگ جدید را بوجود آورده اند.جنگ هایی که در روز های مناسبتی میان هموطنان ما یا واضح بگویم جنگی که سال گذشته در سالروز وفات آمر صاحب احمد شاه مسعودمیان برادران هزاره و پینجشیری ما رخ داد عامل عمده ی آن همان تاثیرات منفی و شعاع منفور فرهنگ بعد از جنگ بود .اینکه ما نمیتوانیم تحمل پذیز باشیم حتا از حرف های خوب دیگران تعبیر بدی میگیریم ،یا اینکه خیلی احساسی بر خورد میکنیم همه از تحفه های به جا مانده ی جنگ اند که بر روان های ما تاثیر گذاشته است.امروز وقتی سخن ها حتا در جاهایی که از آنها به عنوان محل اکادمیک نام برده میشودقابل تحمل نیست، مخالفت هایی چون قومیت پرستی در آن وجود دارد که حتا،ما همه شاهد درگیری نا بهنگام میان محصلان لیله بر روی موضوع مذهبی بودیم .این جنگ ها ما را در تمام نواحی متضرر ساخته است .یا بصورت کل فرهنگی که ما را ریشه کن خواهد کرد همین است و بس .من هم به عنوان یکی از جوانان آینده ساز وطن خواهان متوقق ساختن و ریشه کن کردن این فرهنگ ام به امیدی روزی که جنگ برای ما واژه ی نامانوس شود .

 نویسنده:سوسن رحمانی