هر انسان در زندگی خود خواهش و آرزوی دارد که از بعضی ها برآورده میشود و از بعضی نه . همان قسمیکه برف را نمیتوان تصور کرد که کی میبارد انسان نیز از آمدن مشکلات به زندگی خود بی خبر است .

.

.

.

 

مثلا" آمدن برف برای بعضی خوشی و تفریح است اما برای بعضی باری از مشکلات است. چون آنها در نهایت سختی بسر میبرند و وسایلی برای مقاومت با سرمای برف را ندارند. من از تصور اینکه چنین حالتی را داشته باشم میترسم . حالا فکر کنید چون آنها در حال سپری کردن این حالت اند با این سرمای برف بدون پول غذا و وسایل آنها چی می کنند..

.

پس به همین اندازه که من فکر میکنم اگر همه فکر کرده و در صدد کمک به آنها باشیم  شاید همه مشکلات آنها نه بلکه گوشه ای از آن کم شود .

امید همیشه است.

   

بهرام خسروی