درشهری زن مهربانی زنده گی میکردکه دارای چهاراولادبود.این زن برای تأمین مخارج زنده گی خود وفرزندانش برای مردم نان می پخت وازدستمزدش مایحتاج خودراتهیه مینمود
سال عجیبی بود.زمستان آن سال بارندگی زیادنشده بودومردم درتابستان بامشکلات زیادی روبرو شدند.کاربرای جوانان کم بود.یکی ازپسران این زن مهربان تصمیم گرفت که برای کارکردن همراه باکاروانی که راهی سفربودبه شهر دیگری برود تاشاید بتواند برای خودکاری پیداکندوبه خانواده اش کمک نماید
مدتهاازرفتن پسرگذشت.زن مهربان هرروزهم برای خودوهم برای مردم نان می پخت.درآن شهرمردغریبی بودکه جلوی درخانه ها می ایستادوطلب کمک میکرد
زن مهربان هرروزیک نان گرم به آن مردغریب میداد.مردهم نان رامیگرفت وهمیشه میگفت: هرکاربدی که انجام میدهیم باما میماندوخوبیهایی که میکنیم به مابازمیگردد. زن ازاین گفتارهمیشگی مردخسته وکلافه شده بود.نمیدانست که چرامردغریب مدام این گپ را تکرارمیکند.زن دلش میخواست درقبال نانی که به مردغریب میدهدمردهم ازاو تشکروسپاسگزاری کنداما مردعوض تشکری همان جمله راتکرارمیکرد.خلاصه زن تصمیم گرفت که به طریقی ازشرمردغریب خودراخلاص کند.فرداصبح گه مردبرای طلب کمک آمدزن نانی راکه آنرابانمک وفلفل بسیارآغشته وپخته بودخواست که به مردبدهد.درحین دادن نان دست ودلش لرزیدوازخدای خودبسیارترسید؛اینکاررانکرد ویک نان گرم را به دستش داد.مردغریب بازهمان جمله راتکرارکردورفت.
نیمه های شب همان روز بودکه درخانه زن مهربان به صدادرآمد.وقتی دررا باز کرد پسرش رادیدکه لاغرونحیف وخسته ازسفربرگشته است.زن جویای حالش شد.فرزندش گفت: درراه برگشت به شهرمان راهزنان به کاروان حمله کردندومن هم برای نجات خودراه فرار راترجیح دادم وبه بیراهه زده وباسرعت گریختم.چندروزاست که بدون آب ونان درحرکتم.امروزبه نزدیکی شهررسیدم بسیارگرسنه وبیحال بودم،مردغریبی ازکنارم گذشت،ازاوطلب کمک کردم؛اوگفت: امروزفقط همین نان رادارم وآنراهم بتو میدهم.وقتی نان راگرفتم وشروع به خوردن کردم گفت: بخورفرزندم هرکارزشتی که انجام میدهیم باما میماندوهرکارخوبی که میکنیم به مابازمیگردد! زن باشنیدن این جمله تکان عجیبی خورد،فهمیدکه آن مرد کی بوده است.خداراشکرکردکه امروزهم نان گرمی رابه مردغریب داده است.آنوقت بودکه منظورمردغریب رادرک کرد
بله عزیزان! فاصله بین خوبی وبدی بسیاراندک است،درهرلحظه بایدنگاه خداوندرااحساس کنیم ومتوجه اعمال ورفتارمان باشیم،به خوبیهایمان وسعت بیشتری ببخشیم تا روح و روانمان به خداوندمهربان نزدیکترشود
