در زنده گی دو چیز رول مهمی دارد«اول علم ،دوم ثروت» علم معدنی است از طلا،عشقی است در قلب انسان ودرختی است پرثمر. علم مایه زنده گی است و به انسان افتخارمی بخشد، ،علم شخصیت انسان را قوی می سازد، علم به وجود آورنده ای ثروت ودارایی است. علم جاویدان است وهیچ گاه از بین نمیرود، وهمیشه به دسترس انسان قرار دارد. باید سعی وکوشش کنیم تا علم را بیاموزیم چون علم مفت بدست نمی آید. علم یک زیور الهی است که خداوند از علم خود برای ماعطا کرده است.ما بدون علم همیشه مأیوس ومتأثر هستیم چون هیچ نمی توانیم مشکلات خودرا حل کنیم.علم همیشه انسان را سربلند می کند وکسی که علم داشته باشد همیشه موفق است زیرا او با خودگنج گرانبها راهمراه دارد.
تمام مردم به ثروت ارزش قایل اند بعضی مردم از ثروت استفاده بجا وبعضی استفاده بیجا می نمایند، ثروتی که در پهلوی آن علم باشدنام وشخصیت انسان را بالا می برد ولی ثروتی که علم نداشت تنها نام انسان را بالا می برد. بعضی اوقات یک سوال ذهنم را مشغول می سازد که آیا علم بهتر است یا ثروت؟ البته که علم بهتر از ثروت است چون تا علم نباشد ثروتی هم نیست. ثروت گر چی نام انسان را بالا می برد ولی به علم نمی رسد. چون علم از پایه تا انتها با ارزش است. اگر ثروت نباشد وعلم باشد همیشه می توانیم خودراموفق کنیم چون می توانیم ازعلم خود ثروت بدست بیاوریم. و اگر شما نتوانستید علم را بیاموزید همین حالا هم وقت است برخیزیدو بیاموزید تا در زنده گی کامیاب باشید. چه خوش گفت پیامبر« ص»راستگوی زگهواره تا گور دانش بجوی
