فقر وبیکاری در جامعه

فقریکی ازمشکلاتی است که بشربه آن روبرو شده است به خصوص مردم افغانستان که اکثریت آن به فقر گرفتار اند . فقروبیچاره گی دلایل  به خصوص خودرادارد یکی ازآن دلایل بیسوادی است که مردم بیشترازاین مشکل هارنج می برند.  فقرباعث میشودکه انسان ازتحصیل دوربماند     مانند:اعتیادبه موادمخدر،خودکشی وبعضاباعث اختلالات روانی

.میشود

.

 فقردرجامعه هم تاثیرداشته که باعث پایین آمدن وضع اقتصادی جامعه میشود. فقر اینگونه نیست که تنها دامنگیر مردم افغانستان باشد حتی مردم جهان اول ودوم و آنهاییکه به کشور های پیشرفته زنده گی میکنند فقر  نیز وجود دارد. مهاجرتها نیز یکی از عوامل فقر است که مهاجرتهای امروز بسوی کشور های همسایه موضوع فقر را پیشرفته تر میکند  اولاد زیاد نیزسبب میشودکه درآن خانواده فقر بوجود بیاید به خصوص خانواده های که زنده گی پر جمعیتی دارند چنانچه حضرت محمد ((ص)) فرموده اند: من خشنود میشوم  تا امت

های من اولاد زیاد بیاورند تا اینکه مبادا روزی تعداد کافران بر مسلمانان زیاد شود.   

   

    نه تنها فقراقتصادی بلکه فقرفرهنگی واجتماعی نیزباعث میشودکه ازقافله تمدن جهان دوربمانیم پس بایدهمانطوریکه به رفع فقراقتصادی می کوشیم بایدبه فقراجتماعی وفرهنگی کوشاباشیم.  درافغانستان تعداد زیاد مردم به فقرگرفتاراند. دربحث بالاگفتیم که فقرباعث اختلالات روانی  وفکری هم یک نوع فقرگفته میتوانیم.چون تا فقرباشداختلالات ذهنی ،روانی وفکری هم است. فقردلیل های به خصوص خود را دارد. بیکاری نتنها باعث فقرمیشود. بیکاری نتنها باعث فقر میشود بلکه باعث اختلالات روانی شده و فکر انسان به بیکاری وخانه نشستن مشغول میشود

.      فقر باعث میشود که انسان دست به دزدی وکارهای غیر مشروع بزند.  پس ما باید به فقیران واشخاص غریب کمک کنیم تا هم در این دنیا و هم درآخرت خیر وخوبی ببینیم. خداوند متعال بنده گان خود را بسیار زیاد دوست دارد به خصوص فقیران وبه همین دلیل است که آنها را روزی کمتر می دهد تا عبادت خداوند«ج» را بکنند  وبه فکر عبادت و دعا کردن باشند.