آفریده گارمن من رادوست دارد.ومن رابه صورت موجودی بی همتاآفریده که بجزخودش کسی کمک کننده ام نیست وامکانات مساوی اعطا کرده تاازکه ترسم خداوندملجاء جان من است هرجا نور رهنمایی سرراه من تابانده هنگامیکه کارخودراتمام و کمال به خداسپارم همیشه هرگونه اوضاع وشرایط نادرست را در ذهن وتن من ونیست ونابود میسازد .مانع از عمل کرد های نفس های پلیدارائه میدهدتاکه شیطان همکارم نشود ومن راازاجرای فرایض خدایم منرابازندارد تنها رهبرام است
خدارا بخاطرمعلولیت هاوناتوانایی هاییکه باعث یادگرفتن راه هابرای حل مشکلاتم وصبوربودنم درهر درد وغمم و زنده گی دلچسپ خود شکرگذارم ،چراکه به وسیله آنهابود که توانستم خودم ،توانایی هایم وخالق خودراشناسایی وبه وظایفم پی ببرم
دعا تنها پل ارتباطی من باآفریده گارم است ،باوجودی که غیب است ودیده نمیتوانم ولی گوش دادن وی به هردعایم منراشگفت زده کرده همیشه فکرمیکنم که یک نفر به دعاهای بلیاردها نفرکه همه محتاج وی هستندبه چی قسم گوش داده وبه دادهمه میرسد ؟اما ازپیوندخود با خدایم پیش رفتم تا برسوالات خود جوابی دریابم با آن همه فکروتفکر ودیدن معجزه های که خدایم نشانم میدهد وبه قسم تعجب آور بعضی دعا هاوخواسته هایم زودوبه قسم باورنشدنی قبول درگاهش قرارمیگیرد متوجه یک نکته شدم که من که بنده غافل وگناه کار خدای خود بودم بااندکی بلند کردن دستانم به دعا خواسته هایم رابرآورده ساخت،وحالخوش به حال آن عالم وفاضل که قلبش لحظه ایی ازیاد خدا غافل نیست وخداهم همیشه وی را درزیر سایه عرش خود نهان میسازد
پروردگارم :
تسلیم به توشدم،به تووبه غیب توکاملا ایمان آوردم ،به توتکیه میکنم وامید خودرابه طرف توسوق دادم.
به کمک توبا دشمنانم ،غم هایم مبارزه کردم .
وتورا حاکم خود قراردادم.
خدایا!باوجودی که مرحمتت برمن زیاد بوددربیشرعرصه ناشکری ات راکردم این گناه کارابیآمرز.
خدایا!همه چیزدردست توست وبه تصمیم توبسته گی دارد،مقام هیچ کس والاترازتونیست همه غیب هارامیدانی ،جزتوکسی چاره سازنیست همه چیزبه اراده تو بسته گی دارد .هزاران بار شکرکه آفریده گاری بااین همه عظمت دارم
خداراسپاس گزارم درخانه ای متولد شدم که آوازنغمه قرآن ازهر دروازه ای شنیده میشد وباهمان صدابزرگ شدم تا درباره نوسنده کتاب معلومات یافتم وشکرآن راتا حد امکان به جایی آورم وازخدای خودخواهانم که هیچ وقت مخالفین این کتاب رادرسر راه من قرارندهدوشیطان رادرپوستم نگنجاند تالحظات چشم گیری ازیادش باز بمانم.
ودرآخریک شعری دررابطه باخودم وخدایم سروده ام تا حرف های که دربالا ذکرنشده درغالب شعر بیان کنم
فرموده ام :
خدایابده توان ،غیرت ،کنم اطاعتت
شب وروز شود کارم عبادتت
خدایا بده آن همت وشجاعت
راست گویم به هرعرصه زامرصداقتت
خدایا نتوانم گذرکنم زامتحان آدمی ات
مگذاربازیچه شیطان شود فرزندآدم ات
خدایاچونیست کسی جزتورهنمایی من
راه زنده گی ام سوق بده طرف جنت ات
ببخش گناهانم بده زراه توبه فرصت
که روم ازاین دنیابه پاکی به خاکت
.
.
