انسانها از دیرباز بدنبال کنترل احساسات خود بوده اند و در صدد استفاده از عقل خود، اما این نقشه انسان بارها به مشکل برخورد و باعث شد تا انسانهای بزرگی را به زمین بزند، در واقع تفاوت بین احساس و تعقل در این است که انسان باید بین عاطفه و ماشینی شدن تصمیم بگیرد تا یکی را انتخاب کند. آیا خوب است که عاطفه را کنار بگذاریم و ماشینی شویم خوب در اینجا خواص انسانی فرد زیر سئوال میرود.
یکی از موضوعاتی که انسان بشدت در برخورد با آن احساسی میشود عشق و علاقه به فرد دیگر است، از بسیاری وقتها مرسوم بوده که بچه ها عاشق دختران میشده اند و تا سرانجام این عشق به حدی میرسیده که آنها بدون یکدیگر تحمل نمیکرده اند و چه بسا در بسیاری موارد عواقب این عشق جان یکی از دو طرف و یا هر دوی آنها را میگرفته است. شاید بسیاری اوقات خود فرد نیز میداند که احساسی شده است و کاری را که میکند غلط است اما عاطفه ای که دارد مانع آن می شود که از عقل خود فرمان بگیرد.
عقل یکی از بخشهای مهم بدن است که تمام تصامیم مهم در آن گرفته میشود و این عقل است که همیشه با گرفتن تصامیم درست انسان را از خطرات عمده نجات میدهد، اما بازی و جدال بین احساس و عقل از قدیم الایام ادامه داشته و هیچ کدام برنده واقعی نبوده اند، در بعضی مسائل احساس بوده که نقش مهمی را بازی میکرده است و در بعضی موارد این تعقل بوده که تصمیم نهایی را اتخاذ مینموده است. اینکه در آینده انسان بیشتر به کدام نوع فکر وابسته خواهد شد سئوالی است که زمان جوابش را خواهد داد. فکر احساسی و یا فکر اندیشمند
