انسان یک موجود کنجکاوی است که اگر سعی و تلاش کند می تواند به تمام چیز های که آرزو دارد برسد و پیروزی و کامیابی را از آن خود کند.انسان به اثر تلاش و کوشش می تواند تمام خواسته های خود را برآورده کند و به کامیابی برسد .پس با تلاش و کوشش انسان می تواند به پیرزی وکامیابی برسد. 
مثلا:وقتی انسان یک کاری را در فکر دارد تا تلاش و کوشش نکند می تواند تمام مشکلات را حل کرده و را درست را پیدا کند تا به هدف خود و بلاخره به کامیابی برسد .و وقتی که انسان یک کاری را بدون مشورت با بزرگان و بدون تجربه انجام دهد هرگز نمی تواند به کامیابی برسد بخاطریکه او در کاری که انجام داده هیچ تجربه ای نداشته و سعی تلاش زیادی هم نکرده است که به پیروزی برسد.
کوشش و تلاش انسان را به بلند ترین جای می رساند که انسان آرزوش را دارد.وقتی انسان می تواند به آرزو های خود برسد که اعتماد بنفس قوی داشته باشد و تمام سختی های که بر سرش می آید بایدبا کوشش زیاد از بین ببرد تا به موفقیت برسد.و انسان با سعی و تلاش می تواند در تمام زنده گی خود پیروز باشد
وقتی که انسان در یک کاری شکست می خورد هرگز نباید محیوس شود و از کار خود دست بکشد بخاطریکه تا شکست نباشد موفقیت هم وجود ندارد شکست در زنده گی انسان باعث می شود که انسان تجربه پیدا کرده و کار غلط خود را دوباره انجام ندهد و بعد از هر شکست یک پیروزی وجود دارد و انسان هیچ وقت نباید در زنده گی خود ناامید شود .اگر ناامید شود هیچ وقت به نمیرسد.
مثلا:یک شاگردی که شب و روز سعی و تلاش می کند و بهترین نمرات را می گیرد تا به کامیابی برسد.وچنین شاگردی به نام شاگرد ممتاز یاد میشود و در نزد خود و خانواده خود عزیز است .ولی شاگردی که در درس های خود کوشش و تلاش نمیکند هرگز به موفقیت و کامیابی نمیرسد .وهمین طور معلم که در کار خود کوشش و تلاش می کند به موفقیت های زیادی میرسد و معلمی که سعی و کوشش نمیکند هیچ وقت به کامیابی هم نمیرسد.پس وقنی که انسان با سعی و کوشش به بلند ترین اوج میرسد باید تمام کوشش خود را بکند تا که آینده درخشان داشته باشد تا که کامیابی را از آن خود کند.
