مادربنیانگدارخانواده و سازنده جامعه انسانی است.مقامش در جامعه از هر کسی بلند تر است. این مادر است که در آغوش خود جوانان شجاع و با غیرت،دانشمندان و ادیبان را میپروراند.و این جوانان هستند که جامعه را بسوی ترقی و انکشاف سوق میدهند.و باعث افتخار مادران شان میشوند.ما در مهربان ترین شخص در زنده گی ماست.مادر پرورش دهنده و نسبت به فرزندانش بسیار با احساس است.حضرت محمد ص میفرماید:((جنت زیر پای مادر است.))بناء ما با پیروی گردن ازین گفته باید مادر وپدر مانرا احترام کنیم و قدر شانرا بدانیم.قلب محل عاطفه و محبت است.

میگویند یک زن طفل زنی را دزدیده بود. مادر طفل هر قدر که نزد ان زن زاری کرد طفلش را برایش نداد و میگفت که ان طفل از من است.مادر طفل نزد قاضی رفت و عرض کرد که این زن طفلم را از من دزدیده است. و برایم نمیدهد.قاضی زن دزد را به محکمه خواست و هر قدر از او سوال و تحقیق کرد ان زن قانع نشد. و میگفت کهاین طفل خودم است

و این زن به ناحق دعوا را راه انداخته است.و به من تهمت میکند. قاضی بعد از کمی فکر کردن گفت:به من مهلت بدهید تا در مورد این قضیه اندکی فکرکنم.بعد از یک روز قاضی هر دو زن را خواست و فیصله خود را اینطور اعلان کرد.من بعد از فکر کردن زیاد به این نتیجه رسیده ام که طفل باید دو قسمت شود.

یک قسمت برای یک مادر و قسمت دیگر برای مادر دیگر داده شود.و اینطور عدالت برقرار خواهد شد.قاضی مامور کشتن را خواست و گفت این طفل را دو قسمت کن!زمانی که ان مامور شمشیر را به دست گرفت مادر اصلی طفل صدا زد.قاضی صاحب طفلم را دو قسمت نکنید. این طفل از من نیست. طفل را به ان زن بدهید.

قاضی فهمید که مادر اصلی طفل همین است. زیرا که مرگ طفل خود را تحمل کرده نتوانست. و ان زن دیگر مادر این طفل نیست . قاضی طفل را به مادر اصلییش داد و ان زن دزد زا نیز مجازات کرد.مادر همیشه به فکر خوشبختی و اسوده گی فرزندانش است الله متعا ل احترام به مادر و پدر را انقدر سخت اورده است که حتی نباید به جواب مادر و پدر خود کوچک ترین کلمه که اف است نباید به جوابشان بگوییم .

چه رسد که حقوقی را که بر ما داردند پایمال کنیم.نیکی به مادر و پدر انست که هنگامیکه به پیری رسند احترام شانرا نسبت به جوانی شان نیز بیشتر بجا بیاوریم.زیرا زمانیکه انسانها به پیری میرسند ضعیف میشوندو نازکی دل برای شان پیش میاید. اگر ما احترام شانرا نکنیم و انها را مواظبت نکنیم انها بسیار رنج خواهند برد که ما چهرنج و زحمتی به پای انها کشیده ایم و حالا که ما برای شان احتیاج داریم به ما توجهی نمیکنند

.

ما شاهد اولاد هایی هستیم ..زمتنی که مادر پدر شان به انها محتاج هستند انها را ترک میکنند و نمیخواهند همرای خانم و اولاد خود با مادر و پدر خود زنده گی کنند. یعنی خانم و اولاد های خود را بر والدین شان ترجیح میدهند. که این بسیار گناه بزرگی بشمار میرود.

!.......محبت مادر چشمه یی است که هر گز خشک نمیشود

!.......دستی که گهواره تکان میدهد،ان دست جهان را تکان میدهد