بی سوادی سوادچراغ روشناییروشنایی درپیش روی هرفرد میباشد.ومیتواند.توسط آن همه جاراببیند.وشخص بی سواد مانندکوراست.وهیج چیز راتفکیک نمی کند.زندگی به بسوی  پیشرفت وترقی است.هرفردبشرنیاز به علم ودانش تعلیم وتربیه دارند.ولازمه وضروری هرفرددرزندگی اش میباشد.اشخاصی که تعلیم نیاموخته اند.بی سوادنیز گفته میشوند.وکسیکه بی سواد است.درزندگی به مشکلات فراوان روبرو میشود.حالادرچامع که بی سوادی باشد.

 

افرادجامعه به چگونه مشکلات روبرومیشوند.وازآن رنج میبرند.وخودراباردوش جامعه فکرمیکنند.درزمان های سابق انسان های که زندگی میکردند.ولی خواندن ونوشتن راوحتی نوشتن نهم خودرابلدنبودنند.که به نویسند

.وحتی امضا هم بلد نبودنند.وزندگی آنها به صورت ساده بود.ودرآن وقت مکتب کورس پوهنتون ها وجودنداشت.به خاطرکه بی سوادبودنند.از پیشرفت واستعدادازدیگران عقب میمانند.پس معلوم است .که بی سوادی یک مرض خطرناک ودشمن هرکشورمیباشد.ومانع شدن انکشاف وپیشرفت انسان هامحسوب میشود.

 

درجوامع اشخاص باسوادباشند.آن جوامع به سوی پیشرفت وترقی روان است.وبه هیج مشکلی مواجه نمی شوند.ودرممالک پیشرفته ازهمه آنها باسواداند.وحتی اشخاص نابینا وناشنوا معلول باسواداند.چون تغدادازاشخاص معلول وظیفه دارمیباشند.

ودرپی سوادهستند.وفکرآینده خودرامیکنند.که بهترشوند.متاسفانه درکشورماافغانستان ازنعمت سوادمحروم مانده اند.وحتی بعضی ازاطفال ودخترهاوپسرهاازرفتن به مکتب بازمانده اند.بعشی ازاقتصادهم باز مانده اند.

مشکلات درجوامع ازبی سوادی روخ میدهد.فقر ناداری اعتیاد.واقتصادوختی سوق به سوی جرم وجنایت وقتل گردیده اند.درجوامع که ازسواد محروم اند.همیشه محتاج کشورهای قدرتمندوثروتمندمیباشند.چه بهتراست که انسان توجه خاصی به سوادداشته باشند.ودست ماپیش آنهادراز نباشد.وبایددولت مکاتب وپوهنتون هاراتوسعه به خاطرکه سواد اصلی واساسی میباشد.وبه خاطرکه ازعقب ماندگی جلو گیری شود.وباانجام این کارباعث میشود.که تمام افراد بشر باسوادوازمشکلات رهایی یابند.