سوگند به روز قیامت، سوگند به وجدان بیدار و ملامتگرکه رستاخیز حق است !هنگامیکه که واقعه عظیم قیامت واقع می شود هیچ کس نمی تواند آنرا انکار کند این واقعه گروهی را پایین می آورد و گروهی را بالا می آورد در آن هنگام که زمین بشدت به لرزه در می آید،کوه ها در هم کوبیده می شود،و بصورت غبار پراکنده در می آیدو شما سه گروه خواهید بود نخست سعادتمندان گروه دیگر شقاوتمندان و گروه سوم پیشگامان.
انسان شک در معاد ندارد بلکه او می خواهد آزاد باشد و بدون ترس از داد گاه قیامت در تمام عمر گناه کند.از این رو می پرسد قیامت کی خواهد بود!در آن هنگام که چشمها از شدت وحشت به گردش در می آید،و خورشید و ماه به یک جاه جمع می شوندو،آن روز انسان می گوید راه فرار کجاست؟ هر گز چنین نیست راه فرار وجود ندارد آنروز قرار گاه نهایی تنها به سوی خداوند (ج)می باشد در آن روز انسان از تمام کار هایی که ازیش و پس انجام داده آگاه می شود.
روز قیامت روزی است که تمام انسانها دوباره زنده می شوند و از قبر بیرون می آیندروزی که سر نوشت اصلی انسان را می سازد روزی با ترس و هیجان روزی است که انسان از تمام کار هایی خوب و بدی که در طول زنده گی انجام داده با خبرمی شود و پاداش و مزد کارهایی خوب و بد خود را در آن روز بدست می آورد.و اعمالش بدستش داده می شود اعمال کار هایی خوب بدست راست و اعمال کارهایی بد به دست چپ داده می شود.
روز قیامت روز غربت و تنهایی انسان است که در آن روز دوستان صمیمی از حال یکدیگر نمی پرسند وهمچنان در آن روز نه مال به فریاد انسان می رسد و نه فرزند و همجنین نسبت ها و آشنایی ها هم سودی ندارد.
هیچ کس از زمان ومکان مرگ خویش با خبر نیست ولی باید انسان هر لحظه به فکر مرگ خویش و همچنین به فکر قیامت باشد انسانی که نه از مرگ خویش آگاهی دارد ونه از موقیعت فردای خود پس چرا مغروراست؟ و تنها آن چیزی که انسان را از این کار ها باز می دارد و آنچه انسان را از قیامت غافل می کند دنیا و شیطان فریبنده است.
در قیامت تمام افراد به فکر خود اند ودر آن روز نه پدر به درد فرزند ونه فرزند به درد پدرو نه اقوام و خویشاوندان به درد یکدیگر می خورند تنها کسی که به فکر انسان است خداوند بزرگ است که به فکر بنده خود است روز قیامت هم مانند امتحانی است که خواوند متعال از بنده گان خود می گیرد و یک مدت زیادی را در اختیارش قرار می دهد تا که برای انجام کار های خود راه درست را انتخاب کنند.
