تمام انسانها از گل آفریده شده اند که اصل آفرینش آنها حضرت آدم و بی بی حوا می باشد. وتمام شان به شکل حا وحالات گوناگونی مانند: صورت، قدواندام، اخلاق وغیره صفات خلق شده اند که همه شان در نزد خداوند متعال دارای حقوق مساوی می باشند.

خداوند (ج) انسانها را به قسم خانواده ها، قبایل وگروه ها تقسیم نموده تا با شناخت یکدیگر برای ایجاد یک جامعه سالم وصالح کوشش وهمکاری نمایند، همچنین خداوند متعال برای انسان نعمات بزرگی از قبیل عقل وخرد را اعطا نموده تا به این طریق فرقی بین انسان و حیوان ایجاد شود. چنانچه خداوند بزرگ انسان را اشرف مخلوقات خلق نموده است زیرا که انسان با هوش وذکاوتی که دارد در مورد آفریننده خویش فکر نموده و با ایمان کامل در راه شناخت آن سخت تلاش می نماید.

خداوند (ج) همه انسانها از یک جنس(مرد وزن) خلق کرده وبین هیچ کدام شان تفاوتی را قایل نشده بلکه همه شان دارای حقوق مساوی می باشند. همچنین اوتعالی تمام تفاوتهای منطقوی، قومی، نژادی ورنگ و غیره را منع نموده است وتمام انسانها را درنسب برادر خوانده وعزت وکرامت انسانی شانرا محفوظ داشته است. چنانچه پیامبراسلام (ص) فرموده اند:«کلکم بنوآدم، وآدم خلق من تراب. ولینتهین قوم یفخرون بآ با ئهم،او لیکونن أهون علی الله تعالی من الجِلان» یعنی«همه شما فرزندان آد هستید، وآده از خاک آفریده شده. باید هر قوم و یا گروه از افتخاربه اصل ونسب، خود داری کند،درغیرآن درپیشگاه خداوند متعال از«جِعلان »   هم بی ارزش تر خواهند بود.

.انسان مخلوق مکرم وخلیفه خداوند در روی زمین است. از همین روست که دارای مقام عالی نسبت به دیگر موجودات روی زمین می باشد.

طوریکه می دانیم تمام تمدنها وپیشرفت های بشری ، نتیجه اصل معرفت وشناخت انسانها با یکدیگر شان است. از همین رو تمام انسانها بدون هر نوع عصبیت وکشمکشهای جاهلی وتباه کننده، وبا اتفاق واتحاد کامل می توانند که در همه امور باهم همکار باشند و در راه پیشرفت کشور خویش کوشش نمایند وجامعه شانرا به بالاترین مقامات برسانند.