وقتی که حرف از قدرتهای و وجود خداوند (ج) را بر زبان می آورم زود نظر ما به طبیعت جلب می شود . و با دیدن این همه زیباییو نظم به قدرت و وجود خداوند (ج) پی میبرم .
طبیعتی که با آمدن بهار زنده میشود وخود را با رنگها و عطر های گو نا گون می آرا ید و با آمدن تا بستان رنگی دیگر به خود میگیرد . و زیبایی های خواص خود را دارد. و با آمدن خزان که فصل رنگها است نمایش دیگر از قدرت خالق لا یزال بو جود می آید .
و با آمدن زمستان که آن نیز با سفیدی بر نهایتش گو نه ای دیگر از علایم و جود خداوند(ج) است . را به میان می آورد . طبیعت این مجمو عه پر از رمزو راز که انسان با دیدن آن انگشت حیرت بر دهان می گیرند و از دیدن زیبایی های آن هنوز مبهوت ومتعجیب اند.و با دیدن آسمانه که بی سقف پا بر جاست و با دیدن کوه های سر به فلک کشیده و با دیدن دریا های خرو شان و نگریستن به درختان گو ناگون و گلهای رنگارنگ و با بوی خواص شان و همه همه وجودی پر قدرت خداوند بزرگ را نشانگر اند . در فصل بهار وقتی که آن درخت بی جان و خشکیده دو باره زنده می شود سبز می شود و می روید برگهای و شگوفه از آن می روید و چشمه ها دو باره به جریان می افتد.
و حیوانات به زندگی خود در طبیعت آغاز می کنند حیواناتی که هر کدام آنها به شکلی و به گو نه ای زندگی می کنند هر کدام شان و یژگی های خواص خود را دارند و زیبایی های منحصر به خود را دارند . طریفه زندگی هر کدامشان به گو نه ای است .اینها همه از قدرت خداوند بزرگ است . که ما با چشم خود می بینیم اما کمتر توجه به آن می کنیم اگر ما درست تو جه کنیم هر قدر از نعمتهای خداوند(ج) را شکر گذاری کنیم باز هم کم اشت . پس امیده روزی که همه ما از درس های طبیعت بیا موزیم و ایمان مان را به خالق این همه زیبایی محکم تو کنیم .