سطح نازل وجوه خاص: مشخصترین نتیجه ای که از مقایسه تر از نامه های نمونه دو شرکت ژاپنی و فرانسوی عاید می شود، سطح نازل وجوه خاص شرکتهای ژاپنی در مقایسه با همتا های فرانسوی شان است.

در یک مؤسسه ژاپنی، وجوه خاص تنها 13.7% بدهی کل است، در صورتی که رقم مشابه برای یک شرکت فرانسوی به 29.7% می رسد. در نتیجه، یکی از مشخصات مؤسسات ژاپنی، بدهی شدید و تا حدودی بی ثباتی مالی است.

مسلما محیط کسب و کار نسبت به چنین  وضعیتی بسیار حساس است. شاید به همین دلیل نسبت دارایی کل/وجوه خاص یکی از رایجترین شاخصهایی است که مورد استفاده مدیران و کادرهای ژاپنی قرار می گیرد.

2__ نقدینگی نا مطلوب و عدم تعادل مالی: مسلما عدم تکافوی وجوه خاص، جنبه های دیگر ساختار مالی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. بدین ترتیب، نسبت نقدینگی شرکتهای ژاپنی در مقایسه با شرکتهای فرانسوی 6/106 است به 4/124. 

شاخص فوق نمایانگر توانایی بازپرداخت مؤسسه در کوتاه مدت است، یعنی اهمیت داراییهایی (اوراق بهادار قابل تبدیل و قابل تصرف به اضافه ارزشهای بهره برداری) که مؤسسه برای پرداخت تعهداتش در کوتاه مدت از آن استفاده می کند.

مقایسه فوق نشان می دهد که مؤسسات ژاپنی عملا هیچ گونه پیش بینی ایمنی در اختیار ندارند. طریق دیگر بررسی تعادل مالی، پی بردن به این نکته است که در چه صورتی درارییهای ثابت (زمین، تجهیزات و تاسیسات) با درآمدهای ثابت (سرمایه های دائمی=وجوه خاص+بدهیهای بلند مدت) برابر می شوند.

در این مورد نیز وضعیت شرکتهای ژاپنی با شاخص معادل 5/88 نسبت به وضعیت شرکتهای فرانسوی با شاخص 6/72 نا مساعد تر است.