یاد دوران کودکی بخیر روزی که با شور و شعف بسیاری با بدرقه کردن مادرم زمانی که با دعای خیر خویش و عبور دادن من از زیر قرآن آن کتاب الهی من را روانه ی مکتب نمود٬ و با ریختن کاسه ی آبی آرزوی موفقیت و کامیابی را برای من نمود.یادم است آن شب با شادی بسیار کتا بچه ها و هم چنین قلم هایم را در داخل کیفم جا سازی کرد.شور و اشتیاق زیادی داشتم و هر ثانیه و دقیقه جویای زمان از پدرم میشدم و میگفتم پدر جان ساعت چند است؟؟؟

وای خدای من لحظه ای که مکتب گام نهادم این کانون زیبای علم و ادب,شاگردان خردسالی را دیدم که با شاخه های گل سرخی زیبا راهی صنوف خود بودند و خود نیز با لهنی کودکانه پرسیدم صنف اول الف کجاست و استاد مهربانی با چهره ای زیبا و با شفقت زیاد با انگشتان زیبایش صنف را به من نشان داد.

وارد صنف شدم و دوستان زیادی همراه با اساتید فداکار زیادی را یافتم,کودکانی که هدفشان درس بود و استادانی که الفبای زنده گی را به تمام شاگردان می آموختاندند.دوران مکتب هر لحظه اش خاطره است.هر لحظه مکتب زیباست از درس خواندن,و آفرین گفتن است.لحظات شیرینی بود شور زیادی در دل تمام شاگردان پیدا میشد زمانی که استاد ستاره ای یا مثبتی را در کتابچه ام به نقش میکشید.

لحظاتی که یادم میرفت تکالیفم را انجام دهم و استاد با آن خط کش خود که برایم بدترین مجازات بود تنبیهم میکرد و بر روی دستانم میزد.خجالت از هم صنفی هایم و درد آن همه اش برایم مجازاتی بود که موجب میشد هیچ گاه انجام تکالیفم یادم نرود.زمانی که به سوالات استاد پاسخ میدادم و شاگردان برایم کف میزدند.همه اش شیرین بود.

حال دیگر آخرین سالی است که در این کانون تحصیلی هستم و شاید به یاری خداوند بزرگ سال دیگر گام در تحصیلات عالی نهم و تمام زحماتی که پدر و مادرم این دو فرشته ی زیبا و استادان عزیزم را جبران سازم.

زنده گی سرشار است از خاطره ها,گاهی شیرین و گاهی تلخ,گاهی موجب خنداندن تو میگرددو گاهی اشک از دیده گانت را جاری میسازد.

برای خواندن مطالب قبلی فلم انکس ام میتوانید پیوند زیر را دنبال نماید:

http://www.filmannex.com/MahjubaHerawiSchool

مژده نوا