مدیریت تنها امر کردن نیست، تنها دستور دادن نیست، تنها بزرگی نیست، تنها فایده گرفتن نیست، تنها خود را بالا زدن نیست، رشوت گرفتن نمیباشد. بلکی اندیشه نوع برای بهتر شدن کار های آینده پیش بردن و ظیفه به صورت درست تلف نکردن حق دیگران و در راه خدمت به جامعه کار کردن است

اگر خواسته باشیم جامعه خوب داشته باشیم فساد در آن جامعه جای نداشته باشد باید در هر جایی که هستیم و در هر دفتری که انجام وظیفه مینماییم فقط فقط هدف ما خدمت به جامعه و مردم رنج کشیده وطن خود باشیم و همین قسم مدیر و مسئولان خوب در دفاتر مختلف داشته باشیم

 

.

در جامعه که ما و شما زنده گی داریم و درهر کجایی که کار میکنیم نیاز با افراد باتجربه، تحصیل کرده و از همه مهم تر با وجدان داریم که در راستای خدمت در این جامعه احساس مسئولیت کرده و مدیریت خوب نمایند. اشخاصی در جامعه کنونی در دفاتر مختلف کار مینمایند که تنها خواسته شان پول در آوردن است به فکر این نیستند که جامعه شان با کار های خلاف شان از هر طرف بد ترین ضربه را خواهد دید پشرفت های وطن خود را نخواسته و به آرزو ی پشرفت های خودشان را در رشوت گرفتن هستند

نیاز به مدیریت از افراد تحصیل کرده و جوان و همین قسم با وجدان کشور است به نطر من این قشر فعال و زیبایی جامعه از تجربه که در تمام عرصه ها، بینطمی و نا مهر ترین مدیریت که دیدند و آنانی که مدیریت میکنند و حس مسئولیت در قبال وطن نداشته فقط به فکر خود بوده فکر پولدار شدن و همین قسم به فکر سفر های خارجی بودند و همین مسئله آنها را خود خواه کرده است

همین مسئله باعث شده که قشر زیبای جامعه که تازه در دفاتر دولتی به مدیریت میرسند حس وطن دوستی شان بیشتر بوده و برای خدمت به جامعه کار مینمایند و همین است که مردم بالای قشر جوان بیشر حساب میکنند و از آنها انتظار زیاد تر دارند

.

اما سوال اینجاست که چرا جوانان وقتی تازه به چوکی مینشینند حس شان در برابر جامعه شان زیاد بوده و میخواهند خدمت کنند ولی وقتی مدتی میگذرد دو باره مانند آنانی که خودشان را میخواهند وطن خود را نمیخواهند میشوند

مشکل اینجاست که به آنها از طرف مقامات بلند رتبه امر میشود که کار آنها را انجام دهند و اگر انجام ندهند از کار خود پایین میافتند همین جاست که آنها مجبور میشوند کار آنها را انجام دهند باز مانند دیگران شوند

 

.

آنهای که در قبال وطن بیچاره خود هیچ گونه مسوولیت نمیکنند تنها زنده گی را برای خود میخواهند آرام باشند آسوده باشند به فکر مشکلات دیگران نیستند دوست دارند دستور بدهند و با غرور زیاد بر چوکی بنشینند و بعضی ها هم هنگام روبرو شدن با رسانه ها سخن شان از پیش بردن وظیفه به صورت درست باشد و بخواهند که همگی کار خود را به صورت منظم پیش ببرند در حالی که خودشان این قسمی نیستند امر کنند بزرگی کنند و بعضی ها هم رشوت بگیرند و رشوت بدهند

 

زنده گی را برای خود خوب میسازند و بس مردم رنجدیده وطن خود را نمیبینند و آن کاغذ های با ارزش چشمان شان را کور میکند و همیشه و همیشه پول را ترجیع میدهند به هر چیز دیگر

.