تمام انسانها که روی این کره خاکی زیست دارندساخته افکار، منطق،شعوروعقیل احساس میباشد.هرشخص برزنده گی سعی براین داردکه همیشه درسهولت وآرامش وبدون کدام دغدغه ای به زنده گی روز مره ادامه بدهد.
اما باداشتن چنین افکار وآرمان باز زنده گی پستی وبلندی های خود را دارد.که هیچ گاهی یکنواخت پیش نخواهد رفت وهمیشه سرنوشت این انسان که همیشه در تلاش آسایش وآرامش است رامورد امتحان قرار میدهد باچنین وضعی او قادر به حل این مشکل یامشقت است .آیا میتوان سر بلند ازاین امتحان الهی بیاید یاخیر؟
خداوند متعال انسان رااشرف مخلوقات خلق کرده واو راشایسته تمام خوبی ها دانسته .پس باداشتن جنین خدای مهربان وحکیم نباید کوچکترین تشویشی وابهامی داشته باشیم میتوانیم به اوتعا لی متوکل شویم وهمراه مغفرت وکمک خواستن از او از پس مشکلات ومشغات ها بربیایم آری
زنده گی هر گز آنطور که این بنده حقیردرخیال خیش دارد نخواهد بود اما میتوانیم تلاش برای بهتر زیستن داشته باشیم پس همیشه درزنده گی باید مدیون خداوند یکتا باشیم چراکه این لطف اوست
