دین مبین اسلام مسلمانان را از بعضی حرکات و کار های بیجا منع کرده است که یکی از آن جمله چشم چرانی بر دیگران است که از نظر اسلام بسیار یک کار بد و نا پسندی است که خداوند (ج) انسان ها از سخت ار این کار ناپسند منع کرده است و هر کس که سرپیچی می کند کافر شمرده می شود چون از اوامر خداوند سرپیچی کرده است و جای چنین اشخاصی دوزخ است.
چون وقتی که چشم خود را به نگاه نامحرم می اندازند یک عمل زشت و بد است چون از وی سو استفاده می کنند و دل خود را به آن می بندند و می توان گفت یک گناه بسیار بزرگ است خود را به آن داخل می کنند و بهترین این است که اول متوجه رفتار و کردار خود باشند تا به این عمل بد مبتلا نشوند و خود را به گناه داخل نکنند و چون بعدا پشیمانی سودی ندارد پس بهتر از همه این است که از اول انسان توبه کند.
و برای هر زن و مرد مسلمان لازم است که از نگاه های بیجا به نامحرم چشم خود را نگاه دارد مثلا در جای می توان به نا محرم نگاه کند که به گناه داخل نشود و نگاه بد نداشته باشد مثلا همکار مرد به همکار زن خود نباید به چشم بد ببیند و یک زن مسلمان لازم است تا در هنگام بیرون شودن از خانه باید طوری باشد که جلوه توجه دیگران نباشد و مناسب به محیط و ما حول خود لباس بپوشد و از رسیدن به سر و وضع خود از حد امکان زیاد نباشد.
و اگر یک زن در یک جامعه متوجه رفتار و کردار ،گفتار و لباس پوشیدن خود باشد امکان هیچ گونه خطری به او نیست اما اگر توجه ای به این چیز ها نداشت و فقط به فکر مد فیشن بود پس هر گونه خطر و تهنه پشت اوست پس این خود شخص است که خود را رسوایی جامعه می سازد.
