در فعالیت های جهانی ای اش, شهرت او بحیث یک شخصیت رسانه ای از افغانستان, تجربه او بحیث میزبان برنامه تلویزیونی بسیار مشهور "کی میخواهد ملیونر شود؟" و عشق او نسبت به شعر کهن پارسی و غربی صحبت کردیم.

اما داستان بانو خاطره از اینها گسترده تر است. او بانویی دلیر و با اندیشه های پویاست و در پیاه کردن اندیشه هایش وارد است.

حتی پیش از سقوط طالبان در سال2001, او با استفاده از درک, محبوبیت و جذبه خود در بین مردم, برای حمایت از صلح و حقوق زنان در افغانستان فعالیت میکرد.

او به فعالیت هایش بحیث یک الگو نیرومند برای تمام مردم افغانستان و سرتاسر جهان ادامه میدهد.

در بخش دوم مصاحبه ما, بانو خاطره یوسفی از امکان وقوع یک نوزایش( renaissance ), یک انقلاب اجتماعی و فعالیت های که در قالب تلویزیون, فلم و رسانه اجتماعی صورت میگیرد, صحبت میکند.

در سال  1970 در امریکا, شاعر جاز" گل اسکات هرون( Gil Scott Heron) " آهنگ مشهور “ انقلاب تلویزیونی نخواهد بود The Revolution Will Not be Televised”  را خواند و این عبارت یک شعار مهم برای جنبش های اجتماعی شد.

این شعار ممکن است برای سال 1970 درست باشد اما زمان تغیر کرده است. در جهان امروز ارتباطات پیشرفته و رسانه اجتماعی ابزار قدرتمندی برای تاثیرگذاری در تغیرات اجتماعی اند.

بانو خاطره یوسفی در یک مصاحبه اختصاصی با ادوار زالم Edward Zallem  کاپیتان نیروی دریایی امریکا و نویسنده کتاب ضرب المثل ها: 151 ضرب المثل فارسی و و ضرب المثل های مصور افغانی, صحبت میکند.

فلم انکس: خاطره جان از صحبت دوباره با شما خوشحالیم. مصاحبه گذشته با شما واقعا خوش آیند بود. طوریکه

در یک ضرب المثل محلی است که از گپ گپ میخیزد.