زنده گی
زنده گی پر از شادی، خوشی،  شادی شادکامی، غم، درد، رنج، محبت، عشق ودیگر چیزها می باشد، زنده گی پستی وبلندی دارد گاهی اوقات انسان به بلندی به قله های پیروزی زنده گی قرار دارد و گاهی اوقات هم به پستی ها و کوتاهی های زنده گی قرار دارد. آدم وقتی به دنیا میاد یک کودک پاک که از مادر متولد شده باز نوجوان می شود که از خود می خواهد شخصیتی داشته باشد به زنده گی شاد وموفق باشد وهمینطور وقتی که جوان شود غرور دارد نمی خواهد که غروراش زیر پای شود وبه کسی محتاج باشد خود شناسی اولین مرحله خدا شناسی است که انسان اول موجودیت اش را احساس می کند وخود را می شناسد وبعد خدای خود را و به زنده گی که دارد پی می برد و می فهمد که زنده گی چیست وچطور باید زنده گی کرد وآنچه که در زنده گی او امر ونع شده چطور باید بگذراند. زنده گی را در خوشی باشد یا غم باید گذراند با مشکلاتی که درزنده گی است باید مقابله کنیم و همیشه در مقابل مشکلات ایستاده گی کنیم مشکلی که راه حل دارد ضرورت نیست که درباره آن خود را پریشان بسازیم واگر مشکلی راه حل ندارد پس ضرورت به غم چیست؟ انسان همیشه نیست که در زنده گی خود موفق وکامیاب باشد گاهی هم در زنده گی شکست می خورد اما باید قوی باشد چون که هر شکست یک پیروزی است و هر شکست یک تجربه یی است به زنده گی و پشت هر شکست یک موافقیتی است پس باید نا امید نشویم و راه که در پیش داریم به خوبی بگذرانیم تا که به قله های موافقیت دست یابیم وبه آرزوی خود برسیم. اگرشما غمگین هستید زنده گی بالای شما میخندد و وقتیکه شما خوش باشید زنده گی به شما لبخند میزند و زمانی که شما دیگران را خوش میسازید، زنده گی به شما درود میفرستد. پس همیشه شاد وموافق باشید ودر زنده گی در هر حالتی که هستید کنید ودر مقابل مشکلات زنده گی شکست را قبول نکنید وهمیشه قوی باشید وبه دیگران هم قدرت بدهید وآنها را تشوق کنید که از زنده گی که دارند لذت ببرند ودر مقابل مشکلات خود را از دست ندهند و قوی باشند وآنچه که خداوند در زنده گی برایشان امرکرده انجام دهند وآنچه که منع کرده انجام ندهند تا که سعادت این دنیا وآخرت نسیب شان شود و پیش خداوند مهربان هم عزیز باشند.