ترس يك هيجان منفي است كه سازنده و مخرب مي‌باشد، ترس يك جزء كوچكي از بيماري افسردگي يا وسواس به شمار مي‌رود كه مي‌توان زير مجموعه بيماريهاي رواني عنوان كرد.

ترس در بيشتر موارد عامل دروني دارد، ترس در انواع مختلف خود به يكديگر تعميم داده مي‌شوند.

ترس ريشه رواني دارد: ترس طبيعي كه در سنين خاصي به وجود مي‌آيد، چنانچه فرد بتواند آن را كنترل و با محيط وفق دهد، به مرور زمان از بين مي‌رود. اما ترس بيمارگونه مدت‌ها با فرد درگير است.

علت ايجاد ترس از دوران كودكي و نوجواني سرچشمه مي‌گيرد، روش‌هاي غلط تربيتي والدين، اثر مخربي بر روي كودكان دارد كه منجر به توليد ترس مي‌شود.

يكي از روش‌هاي درمان ترس شناختن تعارض فرد در جامعه است وافرادي كه دچار ترس هستند، هيچ گاه دست به اقدام جديد نمي‌زنند و هميشه سعي به عادت دارند، زيرا از شكست به شدت هراس دارند.

ترس در اثر ترشح هورمون آدرنالين به مقدار زياد در مواجهه با هرگونه احساس اضطراب پديد مي‌آيد

ترس داراي چهار بعد شناختي، بدني، هيجاني و رفتاري است.همچنين برخي ترس‌ها در دوران كودكي بعد از 3سال به شكل ترس از تاريكي و يا ترس از موجودات خارق العاده بروز مي‌كنند، اما ايجاد آن در دوران بزرگسالي مانند ترس از بي اعتنايي ديگران، ترس از جلب توجه و صميمي شدن كه به ترس‌هاي بيمارگون شهرت دارند، ناشي از تربيت غلط والدين است.

ترس درمان دارويي ندارد : داروهاي افسردگي كه براي درمان ترس تجويز مي‌شود، خواب آور بوده و زندگي فرد را مختل مي‌كند.