زندگی موهبت و نعمت الهی است که خداوند به مخلوقات اش اعطا کرده و خودش آنرا می ستاند.
زندگی یعنی چشم گشودن و پا به عرصه ی هستی و حیات گذاشتن تا دم مرگ،و زندگی یعنی آغاز خوشی ها و مصیبت ها.
زندگی کوتاه تر از آنست که ما فکر می کنیم ، پس کوشا باشیم تا لحظات آنرا به سعادت، خوشبختی و آرامش خود و دیگران سپری کنیم.
سختی های گذشته را فراموش و با دل گرمی به استقبال آینده رویم،اگر امروز در اصلاح زندگی بکوشیم فردای روشنی در انتظار ما خواهد بود.
کوشش نماییم تا همیشه شاد زندگی کرده وقت را غنیمت شمرده و همواره موقع شناس باشیم واز کوچکترین فرصت به بهترین وجهه آن استفاده کنیم.
زندگی همواره سازگار خواست ها و مراد های ما نیست در هنگام ناملایمات و دشواری ها تنها وتنها میتوان با صبر و تحمل به آن غالب شد اما گاهی اوقات نمی توان در برابر دشواری ها از صبر و تحمل هم کار گرفت بل باید جد و جهد را مدرک عمل قرار داده و با ناملایمات مبارزه نمود.
اگر بخواهیم زندگی بی دغدغه داشته باشیم باید همواره کارهای مثبت انجام دهیم از اذیت و آزار دیگران خود داری کرده از انجام کارهای منفی و زشت دوری کنیم تا از عواقب مصیبت بار آن در امان باشیم.
برای زندگی بهتر باید همیشه به جهات مثبت آن فکر کنیم کار کنیم مهربان باشیم از خود خواهی و تکبر دوری کنیم بیش از حد تلاش ورزیم چون خوشبخت ترین انسان ها پر تلاش ترین آن هاست،در زندگی توقع بیش از حد نداشته باشیم و به چیزی ارزش دهیم که بدون آن هم بتوانیم خرسند زندگی کنیم.
در زندگی ناامیدی نخستین گامی است که انسان را به سوی مرگ سوق میدهد و در زندگی اشخاصی پیشرفت میکند که هیچ گاه عقب گرا نبوده و به سعادت و پیروزی امیدوار است.
زندگی آنقدر کوتاه است که گاهی به محبت هم کفایت نمی کند پس هیچگاه در زندگی خویش به نفرت جا ندهیم.
زندگی غم انگیزترین لحظات اش را زمانی سپری می نماید که با بی توجهی و نگاه های محجوجانه به بدبختی دیگران فکر کنیم، اثرات سؤ که باعث خدشه دار شدن زندگی دیگران می گردد هیچ گاه بخشودنی نیست.
زیرا همین خواهشات نفسانی و توجه به اثرات منفی در زندگی دیگران است که انسان ها در مقابل هم قرار می گیرند و زندگی همدیگر را به تباهی می کشانند.
خلاصه زندگی زمانی زیبا است که خود مان دید زیبا داشته باشیم............................
آرزو
