اگر دست یا پا ویا عضو دیگری از بدن صدمه ببیند درد آن طولانی نخواهد بود اما گاهی اوقات سخنی از زبان بیرون می آید که دیگری را آزارده خاطر میکند واین زخم زبان تا دیر زمانی درمان نمی یابد
زخم نیزه خوب گردد به دارو..........لیکن زخم زبان را نیست دارو...
زبان تکه گوشت کوچکی است اما گناه اش بسیار بزرگ وعظیم است.گاهی چنان گناهی از او سر می زند که صفا وصمیت خانواد را از بین می برد.وزنده گی را برای افراد تلخ می سازد بنابراین زنان باید بدین امر توجه نماید ومباد که حرفی بزند که موجب ناراحتی همسران شان گردد همچین مردان نیز نباید زبان خود را به چین اعمالی زشت وناپسند آلوه سازند بلکه شروع مقدس اسلام به تمامی مردان وزنان دستو ر کنترول زبان را داده است تا توسط زبان سخنی بهیوده نگویند که باعث رنجش خاطر دیگران شود ومستحق عذاب جهنم شوند.همچینن اذیت وآزار مسلمان گردد حرام است وطهنه زدن تمسخر کردن سخن هایی ناهنجار گفتن به دیگران گناه است بنابراین انسان بابد احتیاط
کند که موجب آزار واذیت مردم میگردد به زبان نیاور دد بلکه همیشه با سخنان خویش موجب خوشحالی ومسرت دیگران را فراهم نماید.
.زیرا مسلمان واقعی کسی یست که مسلمانان دیگر از آزار زبان او در امان باشند.