از نظر من تفاوت هاي در بين زنان و مردان وجود دارد و اما اين تفاوت به مفهوم ضعف مطلق زنان در برابر مردان نيست اگر همه جهات زندگي به محاسبه و مقايسه گرفته شود بدرستي فهميده ميشود كه در بسياري از جهات قوت زنان نسبت به مردان بيشتر است كه در مجموع ميتوان تعادل را بين اين دو جنس كه جمعا مكمل نوع انسانيت اند بر قرار نمود. عده ضعف بيولوجيكي زنان را دليل ضعف و ناتواني شان در تمام عرصه ها ميدانند. در حاليكه چنين نيست. خداوند(ج) با حكمت بالغه خويش اين ضعف را با عطيه و موهبت قوي معنوي و غريزي جبران نموده است. زنان يعني قشريكه قوت فزيكي و جسمي شان در عالم خلقت و نظام آفرينش به حكمت و موهبت بزرگ الهي با قوت عاطفه ، مهر ، محبت و احساسات رقيق انساني جبيره شده است. لذا زن را نميتوان موجود ضعيف و ناتوان معرفي كرد. اگر زنان بحسب قاعده اكثريت از لحاظ جسمي ضعيف اند ، اما از لحاظ غرائز معنوي به مراتب نسبت به مردان قوي تر اند. زنان مانند مردان دارائي غرائز نفساني اند با آن هم كمتر بدنبال مردان ميروند اما اين مرئدان اند كه بخاطر شكار احساسات زنان و به دام انداختن ايشان سرگردان اند و يا طور ساده مردان اند كه به خواستگاري زنان ميروند نه زنان .. زنان بمراتب كمتر از مردان به غصب ، فتل و چور و چپاول دست ميزنند چون بر نفس خود حاكميت دارند. زنان بيشتر به تعديد و پيمانيكه با مردان بسته اند وفادار اند لذا زنان از قوت كافي در جهت اداره غرائز شيطاني و سركوبي خواص حيواني برخوردار اند.