زن درجامعه ی اسلامی وظیفه ی دارد که ازمرد اصلا ساخته نیست؛ نقش زن بی همتا و بی نظیر می باشد. به صراحت می توانیم بگوییم که بقای زندگی و نسل بشر محتاج وجود زن است. زن نیم پیکر جامعه است و حقوق زن در بسترجامعه ی اسلامی ازجایگاه خاصی برخوردار است. زن مادر است و انسان پروری به دوش او است، درکودک مهرومحبت می آموزد و انسان های بزرگ پا به عرصه ی هستی می گذارند. کدام مرد می تواند انسان پروری را به دوش خود بگیرد، آن چه را که نظام خلقت بر دوش زن گذاشته است؟ چه وظیفه ی بالاتر و ارجمندترازاین که زن به عهده گیرد. اسلام با حضور زن درکارو تلاش مخالف نیست ولی وظیفه ی اصلی زن را مادری می داند، درکنار وظیفه ی اصلی به زن اجازه داده است که با حفظ شان ومنزلت خود دراجتماع حضور یابد و سرنوشت خویش را به دست گیرد. خدیجه ی کبری اولین زن مسلمان است که تمام زندگی خود را وقف اسلام نمود. سمیه اولین شهیدی بود که در راه خدا به شهادت رسید. زبیده نام درخشانی دیگری از زن است که هردوچشم خود را در راه اسلام از دست داد. صدها زن دیگری که به اسلام به اسلام روی آورند وازکفروشرک دوری جستند، نشان دهنده ی یک حقیقت روشن است که زن در اوایل ظهوراسلام، درک کرد که درپناه اسلام می تواند به شخصیت و کرامت اصلی خود نایل شود. بعداز ظهوراسلام تا هنوز هزاران زن اندیشمند به صراحت بیان کرده اند که اسلام به زن حقوق واقعی اش را اعطا نمود و بهشت را زیر پای او قرار داده است.