صلح وسیله همزیستی

Posted on at




اینک تقویم زمان باز خبر از هفته صلح ووحدت ملی دادوماشاهد فرار رسیدن هفته صلح ووحدت ملی در کشورمان هستیم که در کنار مسایل دیگر مهم میباشد.


سالها در این امید بودیم که چطور بتوانیم صلح را در این کشور رنج دیده خود بیاوریم و به آبادی آذادی آن می اندیشیدیم و سالیان متمادی کشورما دچار بی نظمی و اختلافات قومی وجود داشت



اما خوشبختانه امروز روزیست که همه ملت دست به دست هم داد و در نوسازی


 پشرفت؛انکشاف افغانستان جدید سهیم می باشند و با وجودداشتن هزارن چالش اقتصادی؛سیاسی؛اجتماعی یک ملت واحد را تشکیل داد و اتفاقا این وظیفه ایمانی وجدانی را انجام میدهند .


و در عین حال ملت واحد این شیوه دستیابی به صلح وآرامش را از راه جنگ وخشونت امکان پزیر نمی دانند و استفاداز روش های مسالمت آمیز و ایجاد یک فضای باز برای ابراز مفکور هر فرد راه برای دستبابی به صلح و ثبات در کشور است .


به هر حال میپزیریم که بدون دستیابی به صلح و ثبات به منظور تامین پایدار و آینده مطمین در شرایط کنونی به خاطر برگزاری یک انتخابات شفاف و عادلانه دشوار و حتی نا ممکن به نظر می رسد


.


فراموش نباید کرد یگانه راه که می توانیم به اهداف خود و آینده مطمین برای مردم افغانستان تعمین نمایم سهیم گیری فعال مردم در صلح از شروط اساسی می


باشد زیرا تا زمایکه مردم پدیده انتخاب کردن و انتخاب شدن را باور نکنند نمی توانند چراغ روشنی فرار روی فردا این  سر زمین را مشاهد کنیم


_!قسمیکه قهار عاصی میفرماید.


درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد


نهال دشمنی برکن که رنج بی شمار آرد


صلح سازنده و ساختار زیبایی در همه اثر زندگی است زیرا میتوان که با داشتن این زیبا وطن خودرا زیبا سازیم .اکنون که الحمدالله با استقرارحاکمیت نوین تراژیدی چندین ساله جنگ در کشور بپایان رسیده پس وظیفه اداره حکومت این است که برادران ناراضی کشور را به طرف صلح و همزیستی سوق داده تا این ملت سازنده ووظیفه بشر خواهانش را با پیروی از پالسی و خط مشی دولت و نوسازی کشور تلاش های پیگیر را ایفا نموده و گامهای موثری در این راستا بر دارند تا باشد این ملت رنج دیده را در این راه کمک شایان نمایند و همه بر خود و ملت خود کمک نمایند.



ما شاید آن حادث های دل خراش بودیم که صدها تن از هموطنان ما اعم از مردان و زنان جوانان و اطفال جانها شرین خود را از دست دادن و تعداد شان معیبوب گرددید اند و نتوانستند که از زندگی که خداوند برای انسان آفرید تا از آن لذت ببرد آنرا این اشخاص خود خوا و آشوبگر به یک ماتم مبدل گردانیدن و بخصوص این خانه جنگی های چندین سال این کشور را به یک میدان جنگ و آله دست کشور های همسایه مبدل گردیده بود .


افغانستان کشور کوهستانی میباشد که تمام ذخایر آن دست نخورده باقی مانده است و بشتر کشور ها در پی آن است تا از این ذخیر به گونه بهتر استفاد نمایند امامهم این است که ما از این فرصت استفاد نمایم و در تلاش آن باشیم که تا وطن خود را نجات دهیم


نویسنده عبدالقهار کبیری.


 


 



About the author

160