یک روز وقتی کنار پنجره نشسته بودم و مشغول تماشای منظره بیرون بودم, ناگاه این فکر به ذهنم خطور کرد که آیا تمام آنهایی که کنارمان هستند و هرروز پیوندشان با ما محکم تر از دیروز میشود, آیا روزهای سخت هم کنارمان میمانند؟؟؟؟؟
در زندگی هر کس افرادی وجود دارند که تصور میکنیم به آنها بسیار وابسته هستیم و اکثر روزها را با آنها سپری میکنیم, گاهی اوقات تصور میکنیم که شاید بدون آنها نمیتوانیم زندگی کنیم.
آنقدر با آنها گرم و صمیمی رفتار میکنیم که گویا از همه کس برایمان مهمتر اند. سعی میکنیم همیشه آنها را راضی و خوشحال نگه داریم تا تنهایمان نگذارند.
اما آیا آنها هم حاضر هستند برای ما چنین کسی باشند؟؟؟؟؟؟؟
جواب این سوال را فقط در روزهای سخت میتوانیم پیدا کنیم.
