یا ثار الله

ماه محرم, ماهی که جنگ در آن حرام است, آن ماهی که با یک قیام و با چند نامی اش شهره ی جهان شد, ماهی که او را بعضی محرم الحرام, عده ای ماه پیروزی خون بر شمشیر و کسانی هم ماه احیای مجدد اسلام می نامند. محرم ماهیست که هیچگاهی هیچ بشری- ای بسا که او مسلمان هم نباشد – فراموشش کرده نمی تواند.

محرم آن ماهی است که با ذکرش دهم عاشورای سال 61 هجری و میدان کربلا, آتش گرفتن خیمه ها, فریاد کودکان , ناله ی زینب و صدای به هم خوردن شمیر ها در ذهن مجسم می شود, ماهی که با یاد آن دل ها از غصه می سوزد و عالم و آدم سیاه پوش می شوند. محرم ماهیست که در روز دهم آن آسمان و زمین می گیرید, ماهی که با نوحه خواندن ها و غزا داری و نذر و نیار بزرگداشت از آن صورت می گیرد

.

این محرم همان ماهیست که نواسه ی پیامبر اعظم اسلام حضرت محمد ^{( ص )}  امام حسین ^{( ع )}  با خون خویش, اهل خانه و یاران خویش دین مقدس اسلام را دوباره زنده کرد, ماهی که خون مظلومان بر شمشیر ظالمان برنده شد, ماه رسوایی و سیاه رویی یزید و یارانش.

تجلیل از این ماه فقط و فقط یک مرام و یک پیام دارد, زنده نگهداشتن هر آنچه امام و یارانش مقصد کردند. در این ماه همه ی مسلمانان جهان به تمام دنیا یک صدا این پیام را می رسانند که ما مسلمانان یکی هستیم, خدای ما, پیامبر ما, دین ما, کتاب ما, راه ما و هدف ما یکی و نیت ما رساندن هدف قیام حسینی به جانیان است.

این قیام, قیام حسینیست, قیامی که امام و یارانش با شهادت پیروز شدند, قیامی که با خون خود درخت اسلام را آب دادند, آبی که این درخت را برای همیشه زنده نگهداشت

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.

من برای تمام امت مسلمان این ایام را تسلیت عرض می کنم.

در این مقاله بر خلاف معمول می خواهم که  صحبت های خود را با طرح سوالی اختتام دهم.

چرا امام حسین را ثار الله ( خون خدا ) می خوانند ؟

نویسنده : فرزاد صالحی