ورکشاپی تحت شعار انکشاف راهکارهای کاهش آزار و اذیت های خیابانی

Posted on at


دیروز به اتفاق دوستم زهرا ابراهیمی به محفلی دعوت شدیم که در آن از حقوق زن تجلیل به عمل آمد و ورکشاپی برگزار شد تحت نام:


   ورکشاپ انکشاف راهکارهای کاهش آزار و اذیت های خیابانی


 



تسهیل کننده ی این محفل معصومه ابراهیمی بود که و مهمانانای که در این محفل  دعوت شده بودند :


خانم فاطمه گیلانی ؛ رئیس مرکز زنان افغان و فعال جامعه مدنی


مریم احمدی؛ استاد پوهنحی روانشناسی پوهنتون کابل


عباس پاینده نیک ؛ رئیس اجرائیه موسسه تحقیقات روانشناسی فکر


این محفل با تحائفی براری مهمانان و اشتراک کننده گان با صرف شیرینی و چای و صرف نهار قدر دانی به عمل آمد.


هر یک از مهمانان به نوبه ی خود سخنرانی های زیبایی را به سمع دیگر مهمانان رسانیدند.


حرف های استاد مریم احمدی:


ازآنجائیکه همه ما میدانیم که اسلام بیشترین حق را به زنان داده است و این عدم دانش زنان است که خودشان مورد خشونت قرار میگیرند .


وقتی میگوئیم "زن" و برنامه ها وی سیمینارها و غیره .... بیشتر طبقه اناث دعوت میشوند در صورتیکه باید آقایان دعوت شوند تا از حقوق زن بیشتر آگاهی پیدا کنند.


ایشان افزودند  که باید در جامعه و در خانواده احترام بین افراد ایجاد شود و احترام متقابل وجود داشته باشد تا چنین خشونت هایی بین زن و مرد وجود نداشته باشد.خانم احمدی افزود : باید سطح دانش مردان بلند برده شود زیرا آزار و اذیت توسط این طبقه صورت میگیرد و هم چنان در نهاد های تعلیمی یک مرکز  مشاوره ایجاد شود که یکی از نیازمندی های مبرم و اساسی شمرده میشود.


کمیته یی در نهاد دولت ایجاد شود تا کسانیکه مشکل ایجاد میکنند مجازات شوند .



ایشان افزودند که زنان زیدی در جامعه مورد آزار و اذیت قرار میگیرند اما بدبختانه بی صدا میماند و بلاخره این مشکلات با صدای خفیف روز به روز زیاد میشود.


مهم ترین  عاملی که میتواند در این راستا عمل کند رسانه ها است چون اکثر مردم افغانستان بیسواد هستند و نمیتوانند با خواندن کتابها و روزنامه ها سطح دانش خود را بلند ببرند.


خانم احمدی علاوه مرد که ما زنان باید هندست شویم تا با تمام مشکلات جامعه خویش مقابله کنیم دست ظلم را از طبقه ی خویش کوتاه بسازیم.


 


                  زنی را میشناسم که میمیرد از یک تحقیر  ولی آواز میخواند که اینست بازی تقدیر


بعد از خانم احمدی ؛ خانم گیلانی به سخنرانی پرداختند و گفتند :


در 7 ولایت افغانستان مراکزی را ایجاد کردیم که در هر مرکز بیش از صدها زن مشغول به کار هستند در جلال آباد 6 یا 7 مرکز ..... در ولایت قندهار , کابل, پروان و چند ولایت دیگر.



و افزودند که من هیچ گاهی با شعاردادن و در سرک ها تظاهرات کردن موافق نیستم چون هه میدانیم که در وقت کمیونیست ها زنها هرروز با شعار ها و کاغذهای سرخ در روی سرک تظاهرات و رهپیمایی میکردند اما بلاخره سرحد زن تا کجا رسید؟؟؟؟؟؟؟؟؟


تا جایی رسید که زن امروز از درس و تعلیم و کار بازماند, مورد خشونت های جسمی  و روحی قرار گرفتند , زن را بیگناه اعدام کردند , کشتند , لت و کوب کردند و و و ....


((ما باید دست به یکی شویم , گرد هایی کنیم , با هم حرف بزنیم , کشوره کنیم تا بتانیم به آزادی  اسلامی خود برسیم )).


و در آخر از کسانیکه این محفل را برگزار کردند بسیار تشکری کرد و برای همه با صدای بلند گفت :


من یک زن رنج دیده ی افغان ام , رنج همه ی زنان را خوب درک میکنم و فقط فی سبیل الله کار میکنم , فقط افغانستان برای من مطرح است , نه قوم و نه ملیت و بس.


و در آخر فیلم مستند کوتاهی که در  مورد آزار و اذیت زنان در خیابان از سوی مردها و پسرها صورت میگیرد را به نمایش گذاشتند.(فیلمی از سحر فطرت )


 


روز خوبی بود بریم به خصوص اینکه با خانم گیلانی آشنا شدم و موضعات و خوب و مفیدی دستگیرم شد.


نویسنده : زهرا نزهت



About the author

zahranazhat

She is living in Kabul_Afghanistan. She is studying computer programming and website design and database developing in AIT(Afghan Information Technology). She has got her diploma of English language in 2009. She really likes art such as: Painting and music.she went to art class about six month but because of her…

Subscribe 0
160