اینکه انسانها را حس های زیاد است، یعنی حسی را که چیگونه یک کسی باشد، چیگونه زندگی کند و یا چیگونه یک شخصیت از خودش بسازد، فقط و فقط انگیزه نیک و حس که نسبت به خودش دارد تصمیم گیر در این چنین مواقع میباشد.
بحث ما این در موارد از روانشناسی نیست فقط حس داخلی خود انسان در مورد خود، وطن، والدین و بلاخره در مورد مادیات زندگی خودش دارد بوده است، اولین انگیزه نیک داشتن قدم نیک است چون هیچ عمل بدون انگیزه انجام نمیشود و هر عملی از داشتن انگیزه سرچشمه گرفته است.
من افراد زیاد دارای انگیزه نیک را دیده ام که هیچ نوع کندی و ناکامی ای در زندگی خویش نداشتند و همیش بر هر موضوعی که توجه معطوف داشته اند، موفق به در آمدند، اما افراد هم هستند که به اعمال خیلی ها مثبت و بزرگ دست میزنند اما نتیجه ی خوبی نداشته اند، اینجا سوال پیدا میشود که چرا عمل بدون انگیزه به وجوده آمد؟ نخیر هیچ عمل بدون داشتن انگیزه به وجود نیامده است، بل این شخصی که به اعمال بزرگ مثبت دست زده و نتیجه نداشته، یا انگیزه برای اقدامات بعدی نداشته و یا هم پلان گذاری مناسب که بعد از برخورد به سد ها و مانع ها چیگونه انعطاف پذیری را انتخاب کند و چی اقدامات لازم را انجام دهد.
هر انسان را انگیزه های متفاوت نسبت به دیگر است، و هر یکی را توانانی های متفاوت نسبت به دیگر و هم چنان دیدها، دقت ها، و سایر نقاط توجه از نگاه بهره هوش و سایر موارد مختلف نسبت به افراد دیگر.
هدفم در این نوشته ازین است که بتوانم انگیزه ی بدهم برای داشتن انگیزه نیک، هر آن کسی که توانست در خود انگیزه ی را ایجاد کند توانسته کاری بزرگی را انجام دهد و بس نقطه شروع و اقدام برای عمل خودش را گذاشت
ه است و اینکه چیگونه در تعقیب کارش باشد و یا چیگونه میتوان ابه اهدافش رسید وابسته به توان، عمل، و پلان گذاری و پیشبینی از مشکلات کرده است.
به امید اینکه هر جوان ما به خصوص جوانان افغان ما انگیزه های نیک را درقبال خود، وطن و زندگی شان ایجاد کنند تا از هر نوع درد های که فراگیر ما میشود ویا به آن دچار هستیم رهایی یابیم، و من الله توفیق.
حکمت الله عزیز محصل پوهنځی ژورنالیزم
