انسان بهترین موجودات است که خداوند متعال آن را خیلی زیبا و باظرافت های خاص آفریده  اما بعضی ها ، این ظرافت را نادیده گرفته مثل یک حیوان رفتار می کند که دور از توفع ارزش های بشری است

هر کس باید آنچه در توانایی اش است گفتار خود را مطابق آن عیار بسازد اما بعضی ها این اصل را در نظر نگرفته و بالاتر از توان خود سخن زده و شخصیت خود را زیر سوال میبرند

بعضی ها از لحاظ گفتارشان مانند فرشته  ها است اما عمل در وجود آن ها اصلآ وجود ندارد و اینگونه انسان ها معمولا انسان های هستند که انگشت انتقاد سوی دیگران دراز میکند بی خبر از این که سه انگشت دیگرش  به سوی خودش است انسان ها بعضآ اصلیت و ظرافت آفرینش خود را فراموش کرده،غافلانه و جاهلانه در جستجوی خلای دیگران هستند

 

با تاسف اینگونه انسان در جامعه افغانی ما خیلی زیاد است که بی قرار این هستند که عیب یا خلای دیگران دریافت کنند و بالای آن تا میتوانند گپ بزنند

اگر نگاه ی گذرای به قانون های اسلامی داشته باشیم روی این اصل تاکید شده است که رفتار و کردار انسان ها با گفتار آنها هماهنگی داشته باشد تا فضای بی اعتمادی و عیب جویی دیگران از بین برود. از این رو اسلام تاکید داشته که وقت خود را برای اصلاح خود در نظر بگیریم نه این که برای عیب جویی دیگران وقت خود را تلف سازیم

به هر صورت ما میتوانیم ازخود شروع کنیم تا این فرهنگ ناپسند را ازبین ببریم تا خود وجامعه را با ارزش های واقعی انسانی و اسلامی آن گونه که هست باید باشد