اخلاق عبارت از مهمترین و بهترین پدیده های است که هر انسان اززمانی که تولد چی بخواهد و چی نخواهد از طریق والین و اطرافیان خود یاد می گیرد. در حقیقت اخلاق نمایانگر و بیانگر خوی ،عادت و نیت اشخاص نسبت به مناسک دنیا است. و البته باید یاد آور شد که اشخاص در دنیا دارای اخلاق و عادت های متفاوت اند که شامل تمام نیکی ها و بدی نیت و مفکوره های متفاوت است.
و اما شاخص ترین اخلاق ها آنست که همیشه به فکر رسیدن به مقام های بالا در نزد خداوند همراه با تقوا و پرهیز گاری باشد . که این کار از طریق کمک به مستمندان و بینوایان ،انجام دادن فرایض و کار های که خداوند آنرافرض کرده است و احترام به بزرگان بخصوص والدین و شفقت و ترحم به کودکان صورت میگیرد.
کسی که بهتری و نرمترین اخلاق را داشت حضرت محمد(ص) بود که در راه انتشار دین اسلام به وسیله همین اخلاقش بود که کامیاب شد. چون در مقابل آزار و اذیت مردم همیشه از صبر کار میگرفت و صبر او را به وعده خداوند مطمئن میکرد. و چنانچه که ابو سفیان سرسخت ترین دشمن حضرت محمد بود و به وسیله همین از خود گذری های حضرت محمد به دین اسلام مشرف گردید و از جمله بهترین دوستان حضرت محمد شد پس این نتیجه گرفته می شود که اخلاق نیکو و فاضله بد ترین دشمن را بهترین دوست وفادار برای انسان می سازد .
و ما هم باید این راه را به درستی پیش ببریم و از اخلاق نیکو در مقابل همه کس استفاده کنیم . تا از همین راه در جامعه فضای صلح و دوستی را ایجاد کنیم که باعث آرام شدن فکر ،ذهن و روح انسان در جامعه گردد. و وقتی در یک جامعه مردم آن عاری از هر نوع دشمنی و مصیبت باشد به آسانی و زودی فضای پیشرفت و ترقی آماده می شود.
