چه بسا مواردی است که ما دل کسی را میشکنیم شاید وسیله دل شکستن ما یک حرف خیلی عادی باشد که دل شخص مقابل را میشکند شاید ما متوجه نشویم که چه حرفی را زدیم و همان لحظه فراموش کنیم ولی آن شخص هر بار که مارا میبیند پس دوباره آن حرف برایش تازه میشود و دوباره خود را در آن لحظه تجسم میکند  ولی بعضی ها هستند میفهمند با زدن این حرف دل شخص را میشکنند باز هم از گفتن آن خود داری نمیکنند و باعث شکستن دلش میشوند آیا آنان نمیفهمند که دل شکستن هنر نمیباشد

حالا حرف زدن که هیچی با انجام دادن کاری دل کسی را میشکنند، او را پیش چند نفر تحقیر میکنند، آن ها نمیدانند کسی که تحقیر شده کسی جز خودشان نیست و کیست که این را  به آنهابفهماند. من نمیفهمم با انجام دادن این حرف یا کار کدام افتخاریا پیروزی نصیب شان میشود  که بعد از انجام دادنش چند نفر دورهم جمع میشوند با هم خوشحالی میکنند و برماست متوجه  تمام حرف ها و کار های خود باشیم که باعث شکستن دل کسی نشویم چون هر چیزی که بشکند جمع نمیشه اگر جمع شه جور نمیشه و اگر جور شه همیشه درزی میانش باقیست و این راهم باید گفت: تمام چیزهایی که در این دنیاست قابل ترمیم و خریدن است تنها چیزی که نه ترمیم میشه و نه قیمت دارد دل است و بس     

  از خاک بر آمدیم که آدم باشیم            وانگاه به حریم دوست مرحم باشیم

                                                     از آب و گل بهشتی جور شدیم              حیف است که هیزم جهنم باشیم