قرآنکریم دربیشترازهشتادآیه ایمان وکار شایسته راضامن سعادت بشردردنیا وآخرت قلمدادمیکند درسوره عصرآمده است: «سوگندبه زمان که انسانهاهمه زیانمندندمگرکسانیکه ایمان آورده اندوکارهای شایسته میکنند

انسان باکارکردن هدفمندترمیشودیعنی برای رسیدن به مقصدنیک خودکارراانتخاب میکند؛بنابراین هرعملی که برای رسیدن به هدف ازانسان سرزندکارمیگویند،کشاورزی که زمینی رابرای کِشت شخم میزند،معلمی که تباشیردردست داشته وبرروی تخته سیاه می نویسد،پرستاری که مراقب مریضانش است

خانمی که برای همسرواولادش غذایی راآماده میسازد و....همه اعمال این افراد راکارمی نامندچراکه انجام این کارهاهدف نیکی رادرپی دارد

زمین حاصل میدهد،شاگرددرس رامی آموزد،مریض صحتمند میشود ومحیط خانه آرام میباشد.همه این اهداف خوب هستندوپاداش دارندچنانچه خداونددرسوره نجم آیه 39-41 فرموده است:«برای انسان بهره ای جزسعی وکوشش اونیست وسعی اوبه زودی دیده میشودوسپس به اوجزای کافی داده خواهد شد

دین اسلام کاررایک نوع عبادت شناخته است.پیامبربزرگواراسلام می فرمایند:« ازرحمت خدا دوراست هرکس که بارزندگی خویش رابردوش مردم افکند.آنکس که اززحمت وتلاش ودست رنج خویش خورد درروزقیامت ازپل صراط به راحتی میگذرد.» درحدیث دیگری ازایشان آمده است «اگرتوخودت رامتوجه کارنکنی،نفس تورامشغول به خودش میکند

درحقیقت بیشترین بدبختیهادربیکاری حاصل شده وافرادبه بیراهه کشیده میشوند.کارکردن یکی ازبهترین راههای تربیت افراداست این مطلب راهمیشه بایددرنظرداشت که کارکردن عیب نیست بیکارماندن وبی هنربودن عیب است.عده ای هستندکه کارهای پایین مرتبه رابد میدانندوافرادی که درآن کارهامصروف هستند رامورد تحقیرقرارمیدهند!اگرهدف آن کاری که درظاهرپایین مرتبه است بنگریم میبینیم که آن کارنیزبه ذات خودهدف نیکی داشته وباعث حل مشکل جامعه میگردد.وقتی کارافرادی که درتنظیفات شاروالی کارمیکنندوکثافات راازدرخانه ها وسرکهابرمی دارندوبه بیرون ازشهرمنتقل میسازند رابررسی کنیم پی می بریم که اگرچه به ظاهرکاربالایی نیست امادردرحقیقت هدف والایی داشته وبه ذات خودکارمقدسی است چون باعث پاکی وصفایی شهرودیارمان میشود واسلام دین نظافت وپاکی است

پس هرکاری که باعث خوشی مردم،حل مشکلات جامعه وبالابردن اقتصادمملکت شود قابل قدربوده وخوب وبد ندارد