در جوانی همه به دنبال آنچه که میخواهند میروند و به دنبال آرزو هایشان میدوند اما هیچ وقت برای دعا کردن و عبادت کردن نه ایستاده میشوند و نه میروند و نه میدوند تنها موردی که هیچ یک از جوانان برایش وقت کافی ندارند دعا کردن و عبادت کردن است اما برای هر کاری غیر از دعا کردن و عبادت کردن وقت دارند حتی وقت اضافی هم میاورند ولی زمانی که جوانی میرود و پیری فرا میرسد آن زمان است که برای هیچ کاری وقت کافی ندارند بجز از دعا کردن و عبادت کردن که کل وقت شان را صرف دعا و عبادت میکنند و میتوان گفت که عابد و زاهد میشوند و این واقعا خوب است که این طور با خدا و پیغمبر میشوند اما چرا تفریحات جوانانشان را صلب میکنند تا جوان شان موسیقی گوش میکند میگویند حرام است گوش نکن و اقسام اینها....................ا

آنقدر شرایط را برای جوانانشان سخت میگیرند که جوانشان را در سر دو راهی قرار میدهند از یک طرف تفریحات و خواسته هایش و از یک طرف چشم پوشی نادیده گرفتن تفریحات و خواسته هایش عده یی به طرف تفریحات وخواسته هایشان میروند و خانواده شان را ترک میکنند و عده یی چشم پوشی میکنند از تفریحات و خواسته هایشان وزندگی شان را همرای خانواده شان ادامه میدهند . بجای اینکه آنان اینقدر عرصه زندگی را برای جوانانشان تنگ کنند کمی هم به این فکر کنند که در جوانی خودشان چی کار هایی را انجام داده اند و جوانانشان را بجای خود قرار بدهند و این را بدانند که آنها جوان اند این خوشان هستند که پیر شدند و هیچ میلی به انجام کاری ندارند ولی آنها جوان اند. تا آنها هم به آنچه که خود شان میخواهند برسند و خود شان برای زندگی شان تصمیم بگیرند که چی کاری را میخواهند انجام بدهند و چی کاری را میخواهند انجام ندهند.،

این را هم باید بگم که هیچ کس از فردای خود آگاه نیست که زنده است یا خیر که بخواهد در پیری عبادت خداوند را بکند شاید هرگز به پیری نرسد  پس بهتر است به طور اعتدال عبادت خداوند بی نیاز را از جوانی شروع کنیم که هیچ وقت وقت اضافه برای  توبه کردن, دعا کردن و عبادت کردن از خدا نخواسته باشیم.،

منتظر من چه خواهد بود

        صد سال عمر دگر بهر من خواهد بود؟   در این صد سال عبادت یار من خواهد بود؟

گر عبادت نتوانم و عادت همرایم بماند چه کنم    گر غرق عادت شوم پایان صد سال یاد من خواهد بود

ترسم یادم برود و صد سال هم به پایان برسد    غیر از این صد سال یک لحظه محلت دگر خواهد بود

بر من گر محلت ندهند با بار گناه خاک شوم     پاسخ گوی این { بار }  گناه جسم و جان من خواهد بود

صد سال عمررا فدای یک عمر دو روزه کنم    گر زمان استغفار و توبه در همان دو روز خواهد بود

عمرکوتاهم رابا خوبی و احسان جاویدان کنم    چو هزاران صد سال عمر فقط  دو  روز خواهد بود

این عمرگران گردو روز هم باشد به فنا ندهم    که در پایان این عمرصد سال دگرعمرکجا خواهد بود

در طول عمرم تنها عبادت کنم و علم میاموزم   چو بعد ازاین دنیا بهشت و جهنمی منتظرم خواهد بو