عصبانیت از نظر روانشناسی نوعی انتقام گیری از خود است.
عصبانیت نوعی قدرت است که در درون هر شخصی نهفته , قدرتیست شگفت آور که با آشکار شدن این قدرت شاید عملی را که توان انجام آنرا نداشت با کمک این قدرت انجام دهد.
ولی مهم اینست که هدف چه باشد اگر پشیمانی آورد عصبانیت نوعی ضعف گفته میشود.ولی گاهی عصبانیت است که انسان را به اوج بلندی ها میرساند.زیرا عصبانیت تنها با گره خوردن ابرو ها تظاهر نمیشود . مثلا رئیس جمهوری که به کشورش بیگانه خیانت کرده عصبانیت را در پرده سیاست تظاهر میکند. و گاهی هم نشان دهنده غرور شخص است ولی نباید از این قدرت در هر قدم استفاده کرد .عصبانی شدن بیجا نوعی بیماری گفته میشود حتی گاهی این عصبانیت قدرتش فراتر از عقل میشود که شخص به کاری دست میزند که سالها جبران نخواهد توانست.
تمام هستی دنیا دارای نکات مثبت و منفی است شخص با عصبانیت زیاد سیستم عقلی او دچار اختلال خواهد شد و همچنان اشخاصی که زود عصبانی میشوند نسبت به دیگران زودتر پیر میشوند.
پس باید عدالت کرد که استفاده از هر چیزدر جای خودش !
زهرا رسا
