میدانیم انسان هرچیزی را که از دست بدهد امکان دارد روزی دوباره آنرا بدست بیاورد الا وقت که هرگاه ضایع شود دیگر هیچ امیدی به بازگشت آن نیست پس وقت گرانبهاترین نعمتیست که در اختیار انسان قرار دارد.انسان باید دربرابر وقت بیشتر از هرچیزدیگری حساس وبخیل باشد.وبرای استفاده موثراز وقت ازیکدیگر سبقت بگیریم .دانشمندی میگوید آنروزیکه آفتاب غروب کرد وما کاری انجام نداده ایم باید آنرا به حساب عمر خود نیفزاییم وقت آنقدر باارزش است که خداوند(ج)درقرآنکریم یک سوره ای بنام والعصر نازل نموده ونیز به وقت یا زمان سوگند یاد کرده است که در نشان با ارزش بودن وقت همین کافیست.وباید برای استفاده درست از وقت در انتخاب دوستان خود دقیق باشیم زیرامدت زیادی درکنار دوستان خود سپری مینماییم وبر زندهگی مان ونحوه استفاده از وقت مان تاثیر زیادی دارد. میگویندوقت طلاست اما طلا را میتوان خریداری نمودولی وقت از دست رفته را به هیچ وجه نمیتوان دوباره بدست آوردبهترین روشی که توسط آن میتوان از وقت خود به وجه حسن استفاده نمود برنامه ریزی دقیق وداشتن تقسیم اوقات روزانه است در غیر آنصورت روزهاوشبهابی درنگ درگذرند وروزی متوجه میشویم که سالهای زیادی از عمرمان گذشته وبه آخرخط رسیده ایم اما آنوقت دیگر هیچ سودی ندارد.با انبوهی از حسرت وپشیمابی وبدون هیچ توشه ای بستر از دنیای فانی بسته وبه جایگا واقعی خود قدم میگذاریم اما با کارنامه ای سیاه که در اثر ضیاع وقت در دنیا حاصل کرده ایم.پس چه خوب است که با طرح برنامه دقیق روزانه واستفاده مثبت از وقت سعادت وکامیابی دارین را نصیب شویم