ای مظهر پاکیزه گی
به تو میندیشم ، به تویی که با فقر دست و پنجه نرم میکنی اما در مقابل توته نانی تن به فروشی نمیدهی.
به تو میبالم!
به ان لباس ژولیده ی که در تن پاکت جلوه نمایی میکند، به ان قلب پرمحبتت که عاری از هرنوع گرد وغبار نفرت وکینه است، به ان دستان پرچروکت که فردا گهواره ی پر مهر برای فرزند اینده ات خواهد بود ، میبالم.
ای بانوی پرتحمل من!
به خودت فخرکن، چون هیچ موجودی چون تو پاک و بی ریا نیست، هیچ موجودی چون تو قوی و توانا نیست.
بگذار همه عالم شکنجه ات کنند، بگذار اسمان نیلگون زندگی ات رنگ خاکستری را به خود بگیرد، اما هرگز ناامید مشو، بدان که روزی افتاب زندگی تو در اسمان ها دوباره طلوع خواهد کرد، و روشنایی افتاب بر تمامی تاریکی ها چیره خواهد شد.
نگینه نیازمند.
