درباره خداوند(ج)هرقدر بنویسم،هرچه دفتروقلم خلاص کنم بازهم کم است.خداوند(ج) ازهمه موجودات بهتر است حتی ازوالدین.من به کسانیکه والدین ندارند یک حرف دارم که هیچ موقع ناامید نشوند،چون همانطورکه خداوند(ج) آنها رابه ما عطا کرده است همانطورهم میگیرد. خداوند بزرگ بخشنده وگیرنده مخلوقات خود است،خداوند بی نیاز خالق و آفریدهء تمام مخلوقا ت است او بی نیاز وبدون نقص از همه عیب هاست،او یکتا وبی همتاست

  

مینویسم فکرمیکنم درموردآن ذاتیکه همه عالم را ازمشت خاک آفرید وبه آنها توانائی های بیشمار داد  ازجمله:تفکر ، تحقق ، تجسس ، تجسم وغیره...خداوند(ج) بی همتا وعالم الغیب است،چه خوب است که هرکاریکه انجام میدهیم به یاد و نام پاک خداوند(ج) شروع وختم کنیم.کسانیکه این کار را انجام میدهند،در نزد خداوند(ج) مقام ومنزلت والایی دارند 

خداوند بزرگ درهمه حال داناست و بنده گانش را با بعضی مریضی ها امتحان میکند تفکرانسانها هر قدر بالا برود باز هم به او تعالی نخواهد رسید،چنانچه تمام داکتران دنیا با آن همه تحقیقات و دستگاها بعضی از مریضی ها را درمان کرده نمیتوانند.اما اگر خواست خداوند(ج) باشد انسان شفا خواهد یافت انشاالله.

خدایا درد دادی درمان کن                                          دوا داری جز تو ندارم

توئی در این دنیای بی مهر                                         همه شان و امید و آرزویم

                                  

اوست خدائی که معبودی جز او نیست،دانای آشکار و نهان است،واو رحمان و رحیم است،   او خدائی است که هیچ معبودی جز او نیست،حاکم و مالک اصلی اوست،از هر عیب منزه است،به کسی ستم نمی کند،امنیت بخش است،مراقب همه چیز است،قدرتمندی شکست ناپذیر  که با اراده نافذ خود هر امری را اصلاح می کند و شایسته عظمت است؛خداوند منزه است از آنچه شریک برای او قرار می دهند!او خدای است خالق،آفریننده ای بی سابقه وصورت گری (بی نظیر)، برای اونامهای نیک است؛آنچه در آسمان ها وزمین است عبادت او را می کنند واوعزیز وحکیم است

  

هر با ریکه بنده در گیر پریشانی و اندو هی گردد وبگوید خدایا،من بنده تووفرزند بنده تو و فرزند کنیز تو ام،همه اختیارم در دست توست،فیصله ات برمن جاری شدنی است،قضاوت وداوری ات در حقم سراسر عدل است،تمام اسم هایی که داری بدان خود را مسمی گردانیده ای،یا در کتاب نازل کرده ویا به کسی از بندگانت تعلیم نموده ای ویاآن را در علم غیبی خویش نگهداشته ای،همه آن را به  پیشگاهت واسطه می گردانم که قرآن راوسیله تازگی دلم ، نور سینه ام ، دور کننده اندوهم و نابود کننده پریشانی ام بگردان در این حال خداوند پریشانی اش را زایل ساخته،اندوهش را به خوشحالی مبدل میسازد،