گاهی اوقات خسته میشوم از همیشه تلاش کردن، از حساب دادن به همه حتا از آسمان آبی از همیشه شکست خوردن.به خدای خود میگویم.خدایا چرامن؟ولی باز نا امید نمی شوم وبه راهم ادامه می دهم چون شکست بخشی از زندگی است.اگردرین دنیا شکست نخوریم چیزی را یاد گرفته نمی توانیم واگر چیزی یاد نگیریم نمی توانیم فردی خوب تری و فال تری در این جامعه باشیم.
زندگی هم پستی وهم بلندی های دارد وهم شکست وپیروزی ها راه،اما انسانی که شکست را می پزیرند انسانهای بی هدف که دنبال بهانه می گردند .انسانهای که شکست می خورند بشتردنبال بهانه ای هستند که خودشان را از مشکلات رها کنند وتوانایی کوشش وتلاشی دوباره را ندارند در حالی که نمی دانند شکست یعنی آغاز دوباره وبلند شدن است.نه،نا امید شدن رها کردن تلاش.
باید با یک اراده قوی بایک شروع دوباره گام برداریم تا به آنچه که می خواهیم برسیم از نظرمن شکست پایان همه چیزنیست بل آغاز یک کار با تجربیات تازه است.
واین بار از هیچ شکستی خبری نیست چون وقتی از یک چیزی تجربه به دست می آوریم دوباره آن اشتباهات را انجام نمیدهیم که شکست دیگری را در پی داشته باشد.
من این بار قوی هستم شکست نمیخورم پیروز و پیروز ام همه موفقیت ها از آن من است وبه آنچه که میخواهم با توکل به خدا میرسم.
شکست مادر پیروزی هاست
