در سال های اخیر و پس از فروپاشی رژیم طالبان ما شاهد گسترش رسانه ها و آزادی بیان در افغانستان بوده ایم که با افزایش بیش از حد تعداد رسانه ها نیز همراه بوده است.این گسترش برعلاوۀ این که توانسته است آزادی بیان و سطح آگاهی مردم را نیز افزایش دهد در کنار آن هم در گسترش فرهنگ بیگانه نیز نقش بسزایی را ایفا نموده است و اکثر این رسانه ها را رسانه های خصوصی تشکیل می دهد.
در حال حاضر در ولایت هرات بیش از 30 رسانۀ صوتی و تصویری وجود دارند به همین ترتیب اگر این آمار را در اکثر ولایات دیگر در نظر بگیریم به چه تعداد رسانه در افغانستان وجود خواهد داشت؟ در حقیقت نقطۀ عطف در اینجاست که این رسانه ها تا چه حد میتوانند به وظیفۀ ایمانی و ملی خود پا بندی داشته و منافع کشور را در نظر بگیرند و در پهلوی آن به مردم اطلاع رسانی دقیق ،مؤثق و در عین حال سریع را ارائه بدارند.
این جای خوشی است که رسانه های افغانستان توانسته اند در ظرف 11 سال گذشته به چنین پیشرفت هایی دست یابند و افغانستان را که شرایط اجتماعی آن از هر لحاظ مورد تهدید قرار دارد به یکی از کشور هایی تبدیل نماید که در بالاترین سطوح از نقطه نظر آزادی بیان قرار دارند.
اما در کنار آن متأسفانه این رسانه ها نقش بسیار مخرب در ترویج فرهنگ بیگانه ها داشته اند که این فرهنگ ها با فرهنگ غنی ، اصیل و پنج هزار سالۀ کشور ما به شدت مخالفت دارد و روز به روز در گسترش این فرهنگ ها به خصوص فرهنگ کشور های همسایه از طریق پخش سریال ها و آهنگ های هنرمندان شان آگاهانه و نا آگاهانه کوشیده اند.
البته باید در نظر داشت که فساد در جامعه به خصوص فساد اخلاقی اکثرا از طریق رسانه های مختلف چون تصویری ، صوتی و چابی انتشار می یابد که شخصا فکر میکنم سبب آن نیز بی کفیت بودن برنامه ها و نبود اشخاص حرفه یی در بخش رسانه ها میباشد. در چنین حالتی که برای جوانان و اقشار دیگر جامعه کدام برنامۀ تفریحی و آموزنده وجود نداشته چه خوب است که از این به بعد به روی برنامه های اجتماعی و تفریحی و علمی کار صورت گیرد. تا آیندۀ درخشان و افراد سالم به این مرز و بوم رقم زند.