بنابر گفتة ر. ریجی، ژاپن شنای آمریکایی، «تمدن ژاپنی، تمدن خریدار است.» آقای د. اشنایدویند که ریاست شعبه ژاپنی شرکت آلمانی ولا را طیث سالیان متمادی بر عهده داشته است، خاطرنشان می سازد: «در ژاپن، خریدار شاه نیستف بلکه خداست. از سوی دیگر، فروشنده مطرود و منفور است.»
چنین ملاحظاتی صحیح و منطقی به نظر می رسند. شرکتهای ژاپنی شاید در بین کشورهای صنعتی از رقابت پذیرترین شرکتها باشند، و این واقعیت حتی با منظور داشتن ایالات متحده امریکا نیز معتبر است.
بدون اغراق، در کمتر کشوری روح سرمایه داری به اندازۀ ژاپن توسته یافته یا مورد قبول واقع شده است. خصیصۀ سرمایه داری در ژاپن با احترام مطلق به نیازهای مصرف کنندگان و استفاده کنندگان، استعداد خطرپذیری، و تجهیز کامل منابع مؤسسه برای دستیابی به اهداف آن مشخص می شود.
رقابت، نه تنها بین مؤسسات اقتصادی، بلکه بین افرادی که با ورود به ارزنده ترین مدارس یا دانشگاهها یا با دستیابی به مشاغل بالاتر در مؤسسه، سعی در افزایش احتمال موفقیت خود را دارند، نیز بسیار شدید است.
چنین خصیصه ای، ژاپنیها و مؤسسات ژاپنی را فوق العاده پویا، مبتکر، و انعطافپذیر می سازد.
